Ubuntu başlangıç kılavuzu: Revizyonlar arasındaki fark

Ubuntu Türkiye Wiki sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
Değişiklik özeti yok
Değişiklik özeti yok
 
(4 kullanıcıdan 186 ara revizyon gösterilmiyor)
1. satır: 1. satır:
<span style="font-weight: bold; font-size: 25px; color: red;"> taslak </span>
Bu belge, Windows ya da Mac işletim sistemlerini kullanan ve herhangi bir Linux deneyimi olmayan kullanıcıların hızlı bir şekilde [[Ubuntu|Ubuntu Linux]] kullanmayı öğrenebilmeleri amacıyla hazırlanmıştır. Belgede Ubuntu'nun kullanım özellikleri yer yer Windows ile kıyaslanarak anlatılmıştır. Bu kılavuzu okuduktan sonra [[SSS|Sıkça Sorulan Sorular]] sayfasını da okuyarak kısa bir sürede kendi kendine yeten bir Ubuntu masaüstü kullanıcısı olabilirsiniz.


'''''Windows'tan Ubuntu'ya geçiş''''' rehberine hoşgeldiniz. Bu belge, bilgisayar kullanmaya Windows ile başlamış olan ve uzun süreler Windows üzerinde çalışan bilgisayar kullanıcılarının Ubuntu'ya geçişlerine yardımcı olmak amacıyla hazırlanmıştır. Belgede Ubuntu'nun kullanım özellikleri yer yer Windows ile kıyaslanarak anlatılmıştır.
== Ubuntu masaüstü kavramları ==
Ubuntu masaüstündeki çeşitli düğme ve çubukların isimleri alttaki görselde belirtilmiştir.
[[Dosya:Masaüstü kavramları.png|550px|center|none]]


Başarılı bir geçiş yapmanız dileğiyle,
=== Rıhtım <!-- BU BAŞLIĞI LÜTFEN DEĞİŞTİRMEYİNİZ. DEĞİŞTİRİRSENİZ BU BAŞLIĞA OLAN [[Rıhtım]] YÖNLENDİRMESİ ÇALIŞMAYACAKTIR.  --> ===
{| style="text-align: left; width: 100%; table-layout: fixed;" border="0"
|- valign="top"
| style="width: 70px; padding: 11px 0px 0px 0px;" |
[[Dosya:Rıhtım.png|66px|left]]
|
* Ekranın sol kenarında yer alan '''rıhtım''' adı verilen bu çubuk, kullanıcıların sık kullanabileceği çeşitli uygulamalara kısayol tuşları sağlamaktadır. Rıhtım aynı zamanda simge durumuna küçültülen pencerelerin de toplandığı yerdir.
 
* Burada bulunan herhangi bir uygulama simgesi hem o uygulamayı başlatmak için kullanılır hem de o uygulamaya ait açık pencereler arasında geçiş yapmak için kullanılabilir.
 
* Rıhtıma yeni uygulama simgeler ekleyebilirsiniz. Bunun için "Uygulamaları Göster" menüsüne girip istediğiniz uygulamayı bulun, ters tıklayıp (yani sağ tıklayıp) "''Sık Kullanılanlara Ekle''" deyin. Bir uygulama simgesini çıkarmak için ise rıhtımdaki simgesine ters tıklayıp "''Sık Kullanılanlardan Çıkar''" deyin.
 
* Simgelerin sıralamasını değiştirebilirsiniz. Bunun için bir simgeye tıklayıp sürükle bırak yapın.
 
* Rıhtımı ekranın altına ya da sağına taşıyabilir, genişliğini değiştirebilirsiniz. Bu ve benzeri ayarlamalar için "[[Ayarlar]] > Rıhtım" yolunu izleyin.


İyi şanslar...
* Çalışmakta olan uygulamaların simgelerinin solunda nokta işareti belirir. Bu işaretin görevi hangi uygulamaların açık olduğunu kullanıcıya bildirmektir.


== Ubuntu masaüstü ==
* Açık olan bir uygulamadan ikinci bir pencere açmak istediğinizde bunun için, uygulamanın rıhtımdaki simgesine ters tıklayıp menüdeki "Yeni Pencere" seçeneğini kullanabilirsiniz.
Ubuntu, masaüstü yönetimi konusunda Windows kullanıcılarına ilk bakışta yabancı gelebilir ancak, birkaç püf noktayı anlayan bir kullanıcı için oldukça basit bir kullanımı vardır.
{|
| [[Dosya:Başlatıcı ve evrensel menü.png|thumb|235px|right|Masaüstü kavramları]]
| [[Dosya:Seçke menüsü 01.png|thumb|475px|Seçke ana sayfası]]
|}
|}


=== Seçke  ===
=== Etkinlikler genel görünümü ===
Masaüstünde sol üst köşedeki Ubuntu düğmesi "seçke" olarak adlandırılmaktadır. Seçke ana sayfasındaki çeşitli mercekler ve arama kutucuğu yardımıyla istenen doğrultuda dosya/uygulama/görüntü/video/şarkı "seçimi" yapılabilmektedir. Daha açık bir ifadeyle seçke menüsünü kullanarak masaüstü uygulamaların çalıştırabilir, dosya ve dizinlere ulaşabilir, müzik koleksiyonunuzda arama yapabilir ve çevirim içi videolara göz atabilirsiniz.
Ekranın sol üst köşesine tıkladığınızda ya da klavyeden Süper tuşuna bastığınızda etkinlikler genel görünümü ortaya çıkar (''"Süper" tuşu, üzerinde pencere simgesi bulunan tuştur''). Attaki resimde görüldüğü gibi etkinlikler genel görünümünde;  açık tüm uygulama pencereleri ön izleme şeklinde görüntülenir, üstte bir arama çubuğu ortaya çıkar, sağ kenarda ise birden fazla çalışma alanı kullanmaya imkan veren "çalışma alanları paneli" ortaya çıkar.


Gelişmiş bir arama özelliğine sahip seçke menüsünü en etkin şekilde kullanmak için sık sık arama kutucuğuna başvurmanız tavsiye edilir. Örneğin bir uygulama açmak istiyorsanız uygulama adının aklınıza gelen bir kaç harfini arama kutucuğuna girip sonuçlara bakın...
[[Dosya:Etkinlikler genel görünümü.png|550px|center|thumb|Etkinlikler genel görünümü]]


[[Dosya:HUD-K3b.png|thumb|350px|right|K3b programında ALT tuşu ile HUD özelliği kullanılırken]]
Ubuntu'da çalışırken açık uygulama pencereleri arasında geçiş yapmak için kullanılabilecek yollardan biri etkinlikler genel görünümünü kullanmaktır. Pencereler arasında geçiş yapmak için kullanılabilecek tüm yöntemler belgenin ilerleyen bölümlerinde [[Ubuntu başlangıç kılavuzu#Pencere yönetimi|Pencere yönetimi]] başlığı altında detaylı olarak açıklanmıştır.
Arama kutucuğu, geliştirilmesi devam etmekte olan '''HUD''' (Heads Up Display) adı verilen bir akıllı arama özelliğe sahiptir. HUD (akıllı arama), bu özelliği destekleyen uygulamalarda (örneğin [[Mozilla Firefox]], [[Gimp]], [[Inkscape]],  [[Gedit]] gibi) uygulamanın menü ve işlevleri arasında arama yapabilmeyi sağlamaktadır. HUD, bir başka deyişle “Niyetinizi ifade ettiğiniz ve uygulamaların da bu niyete uygun karşılık verdiği bir yol.” olarak da tanımlanır. Örneğin Firefox'da Gizli Tarama moduna geçmek istediğinizi ancak gizli tarama seçeneğinin, Firefox'un hangi menüsünde olduğunu hatırlamadığınızı farz edelim. Bu durumda Firefox açık iken '''ALT tuşunu kullanarak''' seçkeyi açın. Arama kutucuğuna örneğin “gizli” yazın, karşınıza gelen seçeneklere bakın... İkinci bir örnek olarak, K3b CD/DVD yazdırma programında bir kalıp dosyasını CD'ye yazdırmak istediğinizi farzedelim. Kalıp yazdırma seçeneğinin K3b arayüzünde nerede olduğunu bulmak yerine K3b açık iken ALT tuşu ile seçkeyi açın ve arama kutucuğuna mesela “kalıp” yazın...


HUD'un temel hedefi; Ubuntu'ya geçip, kapalı kaynak/sahipli yazılımları terk ederek Ubuntu'daki özgür yazılımları kullanmaya başlayan kullanıcıların aradıkları bir özellik, seçenek ve işlevin uygulamanın neresinde - hangi menü içerisinde olduğunu arama zahmetinden kurtarmaktır.
'''Arama çubuğu'''; sisteminizde yüklü bulunan uygulamaları, çeşitli ayar seçeneklerini, sisteminizde yüklü olmayan ancak uygulama mağazasından kurulabilen uygulamaları, dosyalarınızı, takvim kayıtlarını vb. öğeleri aramayı sağlar. Ayrıca basit hesap işlemleri için hesap makinesi olarak da kullanılabilir. Arama yapmak için arama çubuğuna tıklamanıza gerek yoktur. Bir şey aramak istediğinizde klavyeden Süper tuşuna basın (ya da sol üstten Etkinlikler düğmesine tıklayın) ve doğrudan yazmaya başlayın... Arama işlevinin hangi türden öğeleri arayıp aramayacağı da [[Ayarlar|ayarlanabilir]].


Seçke menüsündeki arama kutucuğu, komut çalıştırmak için de kullanılabilir. Bunun için seçke menüsü “Alt + F2” ile açılmalıdır.
Etkinlikler genel görünümünde sağ kenarda ortaya çıkan '''çalışma alanları paneli''' ise çalışmalarınızı birden fazla masaüstünde (yani birden fazla çalışma alanında) yürütmenizi sağlar. Siz seçilen ortamda pençere açınca yeni "çalışma alanı paneli" oluşur. Çok sayıda uygulama penceresi ile çalışırken çalışmalarınızı daha organize bir şekilde yürütmek için bu özelliği kullanmak isteyebilirsiniz. Çalışma alanları panelinde ön tanımlı olarak iki adet çalışma alanını temsil eden ön izleme görüntüsü bulunur. Bir çalışma alanında çalışırken açmış olduğunuz bir pencereyi diğer çalışma alanına taşımak için etkinlikler genel görünümüne girin, pencereyi sürükleyip ekranın sağında istediğiniz çalışma alanının üzerine bırakın. Çalışma alanları arasında geçiş yapmak için ise etkinliklerdeyken fare tekerleğini döndürebilirsiniz ya da sağ taraftaki çalışma alanı ön izlemelerine tıklayabilirsiniz.


Seçke menüsünde ayrıca bilgisayarınızda son açtığınız dosya ve dizinlerin bir listesi tutulmaktadır. Eğer son kullandığınız dosya ve dizinlerin seçke menüsünde listelenmesini istemiyorsanız “Sistem Ayarları > Gizlilik” yolu üzerinden gerekli ayarlamaları yapabilirsiniz.  
Etkinlikler genel görünümüne girdikten sonra herhangi bir işlem yapmayıp çıkmak isterseniz yine Etkinlikler düğmesine tıklayabilir ayrıca klavyeden Esc ya da Süper tuşlarını kullanabilirsiniz.


=== Başlatıcı çubuk ===
=== Sistem menüsü ===
{| style="float:right"
[[Dosya:Sistem menüsü.png|right|260px]]
| [[Dosya:Başlatıcı-açık pencereler.png|thumb|66px]]
Masaüstünde sağ üst köşede yer alan sistem menüsü, ekran görüntüsünden de anlaşılacağı üzere ses seviyesi, ekran parlaklığı, internet bağlantısı, bilgisayarı kapatma, oturumu kilitleme gibi çeşitli seçeneklere ve [[Ayarlar]] arayüzüne ulaşmak için gerekli bir düğmeye ev sahipliği yapar.
| [[Dosya:Başlatıcıya sabitleme.png|thumb|235px|Başlatıcıya yeni simge eklemek]]
|}
“Başlatıcı” adı verilen çubuk, üzerinde kullanıcıların sık kullanandığı çeşitli uygulamalara kısayol tuşları sağlamaktadır. Başlatıcı çubuk aynı zamanda simge durumuna küçültülen pencerelerin de toplandığı yerdir. Bu nedenle başlatıcıyı, Windows'taki bazı masaüstü kısayol simgeleri ile görev çubuğunun bir birleşimi olarak görebilirsiniz.


Başlatıcıdaki simgelerden, örneğin LibreOffice Writer simgesi; hem Writer'ı başlatmak için hem de açık Writer pencereleri arasında geçiş yapmak için kullanılır. Writer açık iken bu simgeye tıkladığınızda artık yeni bir Writer penceresi açılmaz, bunun yerine açık olan Writer pencereleri listelenir. Peki bir Writer penceresi açıkken yeni bir Writer penceresi açmak istediğinizde bunu başlatıcı üzerinden nasıl yapabilirsiniz? Çok basit, bunun için başlatıcıdaki Writer simgesine sağ tıklayın ve menüdeki “Yeni Döküman” seçeneğine tıklayın.
Masaüstünde sağ üst köşesindeki simgelerin tamamı aslında '''tek bir düğmedir'''. Sistem menüsünü açmak için bu simgelerin bulunduğu alanda herhangi bir noktaya tıklamanız yeterlidir. Bu sayede örneğin ses seviyesini değiştirmek istediğinizde imleci tam olarak ses simgesinin üzerine odaklamanız gerekmez.


Ubuntu'da bir uygulama çalıştırdığınızda başlatıcıda bu uygulamanın bir simgesi yok ise geçici olarak ortaya çıkar.
Menüde yer alan "ekranı döndür" simgesi, dikey veya yatay döndürmeyi destekleyen bir ekranınız varsa, ekranı döndürme özelliğini açmanızı ya da kapatmanızı sağlar. Eğer ekranınız döndürmeyi desteklemiyorsa '''bu düğmeyi göremezsiniz'''.


Çalışmakta olan tüm uygulamaların simgelerinin yanında bir ok işaretinin belirdiğini fark edeceksiniz. Sol taraftaki oklar, o uygulamadan kaç adet pencerenin açık olduğunu gösterir. Sağda yer alan ok işareti ise aktif pencereyi gösterir. Örneğin yandaki resimde bir adet Firefox penceresinin ve üç adet LibreOffice Writer penceresinin açık olduğu ve hali hazırda Firefox penceresinin aktif pencere olduğu görülmektedir.
Ekranı kilitleme düğmesi ile bilgisayarınızı terk ederken başkalarının kullanmasını önlemek için ekranınızı kilitleyebilirsiniz.<br clear=all>


Başlatıcı ayarlarını şu şekilde değiştirilerek özelleştirebilirsiniz:
=== Uygulamaları göster düğmesi ===
 
{| style="text-align: left; width: 100%; table-layout: fixed;" border="0"
'''Başlatıcıya yeni simgeler eklemek ve çıkarmak:''' Başlatıcıda hazır gelen simgeler içinde sık kullanmadığınız uygulamalar varsa sağ tıklama menüsü üzerinden istediğiniz simgeleri başlatıcıdan kaldırabilirsiniz. Başlatıcıya yeni bir simge eklemek için ise iki ayrı yolu takip edebilirsiniz. Birinci yol: Başlatıcıya eklemek istediğiniz uygulamayı önce çalıştırın. Uygulamayı çalıştırdığınızda başlatıcıya geçici olarak programın simgesi yerleşecektir, bu simgeye sağ tıklayıp "Başlatıcıya Sabitle" seçeneğini kullanarak sabitleyebilirsiniz. İkinci yol: Seçke menüsü içinde, uygulamanın simgesini bulduktan sonra başlatıcıya doğru sürükle - bırak yapabilirsiniz.  
|- valign="top"
| style="width: 75px; padding: 12px 0px 0px 0px;" |
[[Dosya:Uygulamaları Göster düğmesi.png|left]]
|
Ekranın sol alt köşesinde yer alan "Uygulamaları Göster" düğmesinin görevi bilgisayarınızda kurulu bulunan tüm uygulamaları ve sık kullandığınız uygulamaları listelemektir. Dilerseniz bu alanda bir uygulama simgesini diğerinin üzerine sürükleyerek uygulamaları klasörleyebilirsiniz.
|}


'''Simgelerin sıralamasını değiştirmek:''' Başlatıcıdaki bir simgenin yerini değiştirerek yukarıya veya aşağıya taşımak isterseniz bu işlemi, fareyi iki farklı şekilde kullanarak gerçekleştirebilirsiniz. Birinci yol: Yerini değiştirmek istediğiniz bir simgeye fare ile tıklayıp sağa doğru haraket ettirin, artık bu simgeyi istediğiniz yere sürükleyip bırakabilirsiniz. İkinci yol: Yerini değiştirmek istediğiniz bir simgeye fare ile tıklayıp fareyi hareket ettirmeden bir saniye kadar bekleyin. Bunu yaptığınızda simgenin bulunduğu yerden ayrıldığını göreceksiniz. Artık bu simgeyi başlatıcı çubuk üzerinde istediğiniz yere sürükleyip bırakabilirsiniz. Özel olarak başlatıcının alt bölümünde yer alan Çöp Kutusu ve Çalışma Alanı Değiştirici düğmelerinin yerlerinin sabit olduğunu da belirtelim.
=== Bildirim menüsü ===
Ekranın üst tarafında bulunan yatay çubuğun adı '''tepe çubuğu''' olup bu çubuğun ortasında gün/saat bilgisinin bulunduğu yer ise bildirim alanıdır. Gün/saat bilgisinin üzerine tıklayarak; sistem tarafından yapılan son bildirimlerin listesine ve takvime ulaşabilirsiniz. Bu menü aynı zamanda bir müzik çalar denetleyicisi sunar. Yani herhangi bir müzik çalar uygulaması ile müzik dinlerken bildirim menüsünü kullanarak çalan şarkıyı durdurabilir, sonraki-önceki şarkıya geçme gibi işlemleri kısayoldan yapabilirsiniz.


'''Simge boyutunu değiştirmek:''' Başlatıcıdaki simgelerin boyutunu değiştirmek isterseniz bunun için masaüstüne sağ tıklayıp ''"Masaüstü Arkaplanını Değiştir"'' seçeneğine tıklayın. Açılan pencerenin alt tarafında "''Başlatıcı simge boyutu''" seçeneğini göreceksiniz...
[[Dosya:Bildirim menüsü.png|540px|center]]


=== Evrensel menü ===
Bildirimler tıklanabilir özelliktedir. Örneğin bilgisayarınıza taktığınız bir USB belleğin içeriğine ulaşmak istediğinizde isterseniz ilk açılan bildirim kutucuğuna tıklayabilirsiniz ya da daha sonra herhangi bir zamanda bildirim menüsüne girip ilgili satıra tıklayabilirsiniz.
Ubuntu masaüstünde en üstteki yatay çubuk "evrensel menü" olarak adlandırılmaktadır. Evrensel menü ile uyumlu uygulamalarda, uygulamanın ''Dosya, Düzen, Görünüm ...'' gibi menüleri uygulama arayüzünden bağımsız olarak evrensel menü üzerinde görüntülenir.
Örneğin bir Nautilus dosya yöneticisi penceresi açtığınızda pencere üzerinde Dosya, Düzen Görünüm gibi seçenekleri göremezsiniz, bu şeçeneklere ulaşmak için imleci evrensel menü üzerine götürmeniz yeterlidir.
[[Dosya:evrensel menü 01.png|thumb|450px|none|Bir Firefox penceresi açıkken evrensel menü]]


== Dosya sistemi içinde gezinmek ==
== Dosya sistemi içinde gezinmek ==
Ubuntu'da, klasörler arasında gezinmek [[Nautilus]] adında bir dosya yönticisi gelmektedir.
[[Dosya:System-file-manager.png|48px|left]]
Ubuntu'da, klasörler arasında gezinmek için [[Dosyalar]] (orijinal adıyla ''GNOME Files'') adında bir dosya yöneticisi kullanılmaktadır. Dosya yöneticisini açmak için rıhtımdaki kılasör simgesine tıklayınız.<br clear=all>


Dosya yöneticisini açmak için başlatıcıdaki klasör simgesine tıklamanız yeterlidir. Ayrıca bu klasör simgesine Resim 1'deki gibi ters tıklayarak (yani sağ tıklayarak) Resimler, Müzikler, Belgeler gibi sık kullanılan bazı dizinlere kısa yoldan ulaşabilirsiniz.  
=== "C: , D:" gibi sabit disk bölümleri nerede? ===
Ubuntu masaüstünü ilk açtığınızda Windows'taki gibi bir “Bilgisayarım” bölümünün bulunmadığını fark edecek ve muhtemelen  C: , D: gibi yerel disk bölümlerini bulmaya çalışacaksınız. Ubuntu gibi Linux tabanlı işletim sistemlerinde depolama aygıtları C: , D: gibi harfler ile değil farklı bir şekilde tanımlanırlar.


Ubuntu masaüstünü ilk açtığınızda Windows'taki gibi bir “Bilgisayarım” simgesinin bulunmadığını fark edeceksiniz. Ubuntu'da, bilgisayarınızdaki mevcut sabit disk bölümlerine, USB bellek, CD/DVD gibi bilgisayarınıza bağlı tüm depolama ortamlarına, Resim 2'de göründüğü gibi Nautilus dosya yönetisi arayüzünde sol tarafta bulunan kenar çubuğu üzerinden kolayca ulaşabilirsiniz ve sistemden kaldırabilirsiniz.
Ubuntu'da, bilgisayarınızdaki mevcut yerel disk bölümlerine [[dosya yöneticisi]]nde sol altta yer alan "Diğer Konumlar" bölümünden ulaşabilirsiniz. Ayrıca USB bellek, hafıza kartı, telefon, CD/DVD gibi harici depolama ortamlarına yine dosya yöneticisi arayüzündeki kenar çubuğundan ulaşabilirsiniz. Bu ortamları sistemden güvenli kaldırmak istediğinizde yine dosya yöneticisini açıp söz konusu diskin sağında yer alan üçgen biçimindeki simgeye tıklayabilir ya da diskin adına ters tıklayıp açılan menüdeki ilgili seçeneği kullanabilirsiniz.


{|
{|
| [[Dosya:Başlatıcı - klasör.png|thumb|200px|'''Resim 1:''' Klasör simgesine sağ tıklama menüsü seçenekleri]]
| [[Dosya:Nautilus - depolama ortamları.png|thumb|x320px|[[Dosya yöneticisi]]]]
| [[Dosya:Nautilus - depolama ortamları.png|thumb|300px|'''Resim 2:''' [[Nautilus]] dosya yöneticisinde aygıtlar bölümü]]
| [[Dosya:Usb'yi çıkar.png|thumb|x320px|Rıhtımda USB bellek simgesi]]
| [[Dosya:flaş disk - güvenli kaldırma.png|thumb|227 px|'''Resim 3:''' Bir flaş disk güvenli kaldırılırken]]
|}
|}


Ayrıca bilgisayarınıza USB bellek, CD/DVD gibi bir ortam yerleştirdiğinizde başlatıcıya otomatik olarak ilgili bir simge yerleşmektedir. Örneğin bilgisayarınıza bir flaş disk taktığınızda başlatıcıda otomatik olarak Resim 3'teki resimdeki gibi bir simge ortaya çıkar. Bu simgeye tıklayarak flaş diskin içeriğine ulaşabilir ve ayrıca bu simgeye ters tıklayarak flaş diski güvenli kaldırma ve biçimlendirme gibi seçeneklere ulaşabilirsiniz.  
Ayrıca bilgisayarınıza USB bellek, hafıza kartı gibi harici bir ortam yerleştirdiğinizde masaüstünde rıhtıma otomatik olarak üstte sağdaki resimdeki gibi bir simge yerleşmektedir. Bu simgeye tıklayarak harici ortamın içeriğine kolayca ulaşabilir ve ayrıca bu simgeye ters tıklayarak güvenli kaldırma seçeneğine ulaşabilirsiniz.
 
Bu arada Ubuntu'da CD sürücü içinde herhangi bir disk takılı değil iken, dosya yöneticisi kenar çubuğunda CD/DVD ile ilgili herhangi bir seçenek aramayın, böyle bir seçenek bulunmaz.
 
Ubuntu'da sabit ya da taşınabilir depolama ortamlarının dizin hiyerarşisinde teknik olarak hangi konumlarda bulunduğunu öğrenmek isterseniz konuda [[Linux dosya sistemi hiyerarşisi]] sayfasından bilgi alabilirsiniz.
 
== Program kurma, kaldırma, güncelleme ==
=== Programlar nasıl kurulur? ===
{{Şablon:Yazılım kurmak}}
Ubuntu'da program kurulumu konusunda aklınıza gelebilecek diğer tüm soruların cevaplarını almak için [[Ubuntu'da yazılım kurmak]] maddesini okumanızı tavsiye ederiz.
 
=== Windows programları (.exe dosyaları) çalıştırılabilir mi? ===
 
Hem evet hem de hayır. Önceki başlıkta da belirttiğimiz gibi Ubuntu(Linux), Windows ve Mac farklı mimarilere sahip işletim sistemleridir. Bir işletim sisteminin mimarisine uygun olarak yazılmış programlar, diğer işletim sistemlerinde normal şartlarda çalışmazlar. Yani ''setup.exe, install.exe'' gibi program kurulum dosyaları tamamen Windows platformuna hitaben yazıldıkları için Ubuntu'ya kurulamazlar.
 
Windows üzerinde kullanılabilen bir programı Ubuntu'da kullanmak istiyorsanız öncelikle Ubuntu uygulama mağazasında ([[Yazılımlar]] ya da [[Synaptic]] üzerinden) o programın adını aratın. Programın üreticisi Linux sürümünü üretiyor ise büyük ihtimalle Ubuntu uygulama mağazasında da bulunur.
 
Diğer yandan Linux sürümü bulunmayan Windows programlarının .exe biçimli kurulum dosyalarını Linux'da kullanabilmek için [[Wine]] gibi üçüncü parti [[v:öykünücü|öykünücü]] yazılımlar (İng. emulator) geliştirilmiştir. Wine sayesinde pek çok Windows programı (.exe dosyası) Linux ya da Mac altında çalıştırılarak kullanılabilmektedir. Ancak öykünüm yazılımları her yazılımı çalıştıramazlar, çalışan yazılımların da düzgün çalışacağını ve tüm özelliklerinin kullanılabileceğini garanti edemezler.
 
Windows yazılımlarını Ubuntu üzerinde çalıştırmayı denemek yerine Linux dünyasında yer alan kaliteli muadil yazılımları araştırıp kullanmanız daima en sağlıklı çözüm olacaktır. Windows'ta sıkça kullanılan programların Ubuntu'daki bazı alternatiflerini [[Windows programların Ubuntu'daki karşılıkları|buradan]] öğrenebilirsiniz.
 
=== Programlar nasıl kaldırılır? ===
Program kaldırma işlemi de yine [[Yazılımlar]] paket yöneticisi üzerinden yapılır. Kaldırmak istediğiniz programı Yazılımlar arayüzündeki arama düğmesini kullanarak bulun, karşınıza gelen "Kaldır" düğmesine tıklayarak kaldırın.
 
=== Güncellemeler nasıl yapılır? ===
Windows işletim sisteminde güncellemeler için kullanılan "Windows Update" isimli araç sistemde kurulu bulunan tüm yazılımları değil sadece Windows'un kendisi ve Windows'a ait diğer bazı yazılımları günceleyebilir. Bu nedenle Windows kullanıcıları, sistemlerine farklı kaynaklardan temin ederek kurdukları çeşitli uygulamaları tek tek güncellemeleri gerekir. Linux'ta ise sisteme sonradan kurulan programlar da dahil olmak üzere her türlü yazılımı denetleyip tek tıkla güncelleyebilen paket yönetim sistemleri kullanılır.
 
Ubuntu'da güncellemeler öntanımlı ayarlara göre arkaplanda otomatik olarak denetlenir. Güncellemeleri herhangi bir zamanda elle denetlemek isterseniz etkinliklere girip arama çubuğunda “'''Yazılım Güncelleştirici'''” aracını aratarak çalıştırabilirsiniz. Güncelleme ayarlarını değiştirmek için ise [[Yazılım ve Güncelleştirmeler#"Güncelleştirmeler" sekmesi|Yazılım ve Güncelleştirmeler]] isimli aracı açıp "Güncelleştirmeler" sekmesini üzerinden yapabilirsiniz.
 
== Donanımlar ==
=== Donanımlar nasıl tanıtılır? ===
Ubuntu'da donanım tanıtma işlemleri genellikle otomatik olarak yapılır. Yani Ubuntu'yu kurduğunuzda donanımlarınızın hemen hepsinin otomatik olarak tanınarak kullanıma hazır hale gelmesi beklenir, dolayısıyla elle herhangi bir sürücü yüklemeniz gerekmez. Çünkü binlerce çeşit donanıma ait sürücüler Ubuntu (Linux çekirdeği) ile birlikte yüklü gelmektedir. Bununla birlikte özellikle ekran kartları için aşağıdaki başlıkta bahsedildiği gibi ek sürücü yüklemeniz gerekebilir. Bunun sebebi, bazı ekran kartı üreticilerinin, sürücüleri kapalı kodlu olarak yayınlaması ve getirdikleri çeşitli lisans kısıtlamaları ile ilgilidir.
 
Bu arada Windows'a yönelik olarak hazırlanmış .exe biçimli program kurulum dosyaları Ubuntu'ya kurulamadığı gibi aynı şekilde .exe biçimli sürücü paketleri de Ubuntu'ya kurulamaz. Zaten Ubuntu'nun otomatik donanım tanıma desteği sayesinde böyle bir ihtiyaç da olmaz.
 
Ubuntu'da donanımlarınız ile ilgili herhangi bir sorun yaşamanız halinde aşağıdaki seçenekleri deneyebilirsiniz.
 
* UbuntuWiki'nin [[Donanım]] bölümünde ve [http://forum.ubuntu-tr.net/index.php Ubuntu-tr Forum] sayfasında araştırma yapınız.
* [http://www.ubuntu.com/certification/desktop/ Ubuntu Desktop certified hardware] sayfasına girin. Bu sayfada, Ubuntu altında resmi olarak test edilerek sertifikalandırılmış çeşitli markalardan bilgisayarların Ubuntu altındaki çalışma durumları ve varsa yaşanılan sorunlar, yapılması gereken işlemler hakkında İngilizce dilinde bilgi verilmektedir. Bu sayfada bilgisayarınızı aratın.
* Bir arama motoruyla donanımınızın adının yanına "Linux" yazarak arama yapın. Örneğin Hp 1022 marka yazıcı için '''Hp 1022 Linux''' şeklinde arama yapabilirsiniz.
* Sorunu [http://forum.ubuntu-tr.net/  Forumdan]'da dile getirerek gönüllülerden yardım isteyebilirsiniz.
 
=== Ekran kartları ===
Ubuntu kurulumu ile beraber ekran kartınız için çoğunlukla açık kaynak toplulukları tarafından yazılmış sürücü paketleri kurulur. Ancak bu sürücüler çeşitli masaüstü efektlerinin, 3 boyutlu oyunların ve diğer 3B yazılımların çalışabilmesi için (ya da tam performansla çalışabilmesi için) yeterli gelmeyebilir. Bu nedenle ekran kartınızın tüm özelliklerini kullanabilmek için kart üreticisi tarafından sağlanan [[v:kapalı kaynak|kapalı kodlu-sahipli]] resmi sürücü paketlerini kullanmak isteyebilirsiniz. Ekran kartı sürücü değiştirme işlemi [[Yazılım ve Güncelleştirmeler]] aracında "Ek Sürücüler" sekmesi üzerinden kolayca gerçekleştirilebilir. Ancak bu işlemi uygulamak isterseniz öncelikle [[Ekran kartları]] sayfasını dikkatlice okumanızı önemle tavsiye ederiz.
 
=== Yazıcılar/Tarayıcılar ===
Ubuntu kurulumu ile birlikte yüzlerce çeşitli marka/model yazıcının Ubuntu'da çalışabilmesi için gereken sürücü paketleri de sisteme yüklenmektedir. Ubuntu'nun sahip olduğu otomatik yazıcı tanıtma özelliği sayesinde pek çok yerel yazıcı, hiçbir işlem yapılmadan otomatik olarak tanınarak kullanıma hazır hale gelmektedir. Yazıcıyı bilgisayara takıp güç düğmesine bastıktan sonra sistemin yazıcıyı tanımasını bekleyin, adından herhangi bir belgeyi açıp yazdırmayı deneyebilirsiniz.
Ubuntu'ta belge ya da resim taramak için [[Yazıcılar/Tarayıcılar#Tarayıcılar|Basit Tarama]] (Simple Scan) adında bir program hazır yüklü gelmektedir. Bu tarama programını açmak için etkinliklere girip örneğin “tarama” sözcüğünü aratın.


Unutmayın, CD/DVD sürücünüz içinde herhangi bir disk takılı değil ise Nautilus'da CD/DVD ile ilgili herhangi bir seçenek göremezsiniz.
Yazıcı ve tarayıcılar konusunda detaylı bilgi edinmek için [[Yazıcılar/Tarayıcılar]] maddesine bakabilirsiniz.


Ayrıca Ubuntu'da depolama aygıtlarının Windows'taki gibi C: ya da D: gibi harfler ile adlandırılmamaktadır.
=== Diğer donanımlar ===
Bluetooth aygıtlarından kablosuz ağ kartlarına, web kamerasından klavyeye kadar her çeşit donanımın kullanılması ya da ayarlanması ile ilgili belgelere [[Donanım]] sayfası üzerinden ulaşabilirsiniz.


Ayrıca Ubuntu'yu kurmadan önce, Ubuntu'yu [[canlı sistem|canlı DVD/USB]] olarak deneyerek bilgisayarınızdaki donanımların Ubuntu üzerindeki çalışma durumlarını önceden test etmeniz de mümkündür.


== Program kurulumu ==
== Pencere yönetimi ==
=== Programlar nasıl kurulur? ===
=== Pencereler arasında geçiş yapmak ===
Ubuntu; Windows ve Mac OS X gibi farklı bir işletim sistemdir. Ubuntu, farklı mimarisiyle kendine özgü hazırlanmış programlarla çalışır. Bu programlar için de öncelikli kaynak olarak Ubuntu'nun İnternet depolarıdır.


[[Dosya:Ubuntu Yazılım Merkezi.png|280px|thumb|right|Ubuntu Yazılım Merkezi]] Ubuntu İnternet depolarında yer alan binlerce program, [[Ubuntu Yazılım Merkezi]] aracılığıyla temin edilip  kururlar. Yeni bir programa ihtiyaç duyduğunuzda yapmanız gereken Ubuntu Yazılım Merkezi'ni açıp istediğiniz programı seçip "Kur" düğmesine tıklamaktır. "Kur" düğmesine bastığınızda program İnternet'ten indirilir ve otomatik olarak kurulur. Ubuntu depoları son derece zengindir, 40.000 dolayında paket barındırır.
Ubuntu'da simge durumuna küçültülmüş pencerelere ulaşmak ve açık diğer tüm uygulamalar arasında geçiş yapmak için pek çok pratik yol bulunur. Şimdi örnek olarak bir adet Firefox penceresi, iki adet LibreOffice Writer penceresi ve bir adet dosya yöneticisi penceresi açarak bu farklı yöntemleri deneyerek beraber inceleyelim.
Bununla birlikte Ubuntu kurulduğu anda kullanıcılarına ofis programlarından medya oynatıcıya, İnternet araçlarından müzik çalara, CD/DVD yazdırma programından PDF okuyucuya kadar uzanan çok sayıda paket sunar. Bu yüzden Windows kullanıcılarının "İşletim sistemini kurdum, şimdi programlarımı kurayım" alışkanlığını tekrarlamadan önce menüde bir dolaşmalarında fayda vardır...  


Ubuntu'da program kurulumu konusunda diğer yöntemler hakkında detaylı bilgi almak için [[Ubuntu'da yazılım kurmak]] maddesine bakabilirsiniz.
{| style="background:transparent;" width="100%" border="0"
|- style="width:80%; valign="top"
| style="width:40px" | '''1. yol'''
| :
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | Geçiş yapmak istediğiniz uygulamanın rıhtım üzerindeki simgesine tıklayarak geçiş yapabilirsiniz. Eğer o uygulamadan birden fazla sayıda pencere açık ise karşınıza Resim 1'deki gibi pencerelerin önizlemeleri karşınıza gelir. İstediğiniz ön izleme penceresine tıklayarak açabilirsiniz.
|- valign="top"
| '''2. yol'''
| :
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | Etkinlikler genel görünümüne girerek açık uygulama pencereleri arasında geçip yapabilirsiniz. Bunun için sol üst köşedeki "Etkinlikler" düğmesine ya da klavyeden Süper tuşuna tıklayın. Açık tüm uygulama pencereleri büyük ön izleme pencereleri şeklinde ekrana döşenecektir, istediğinize tıklayarak geçiş yapabilirsiniz. İsterseniz ufak bir ayarlama yaparak, Etkinlikler düğmesine tıklamak yerine imleci ekranın sol üst köşesine götürdüğünüzde (tıklamaya gerek olmaksızın) etkinliklerin açılmasını sağlayabilir böylece bu işlevi daha pratik bir şekilde kullanabilirsiniz. Gerekli ayarlama için "[[İnce Ayarlar]] > Tepe Çubuğu" yolunu izleyiniz.
|- valign="top"
| '''3. yol'''
| :
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | <code>Alt + Sekme</code> tuş bileşimini kullanarak açık tüm uygulama pencereleri arasında geçiş yapabilirsiniz. Alt+ Sekme yaptığınızda, açık uygulamalar Resim 2'deki gibi ekranın ortasında listelenecektir. Burada elinizi Alt tuşundan çekmeden tekrar tekrar sekme (tab) tuşuna tıklayarak istediğiniz uygulamanın üzerine gelin, ardından ellerinizi tuşlardan çekin.<br>Ayrıca Alt+Sekme ile birden fazla sayıda penceresi açık olan bir uygulamanın üzerine geldikten sonra (LibreOffice Writer) elinizi Alt tuşundan çekmeden <code>Alt + "</code> yaparak o uygulamanın pencereleri arasında geçiş yapabilirsiniz.
|- valign="top"
| '''4. yol'''
| :
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | <code>Alt + "</code> tuş bileşimini kullanarak o sırada aktif olan uygulamanın diğer pencereleri arasında geçiş yapabilirsiniz. Örneğin 2 adet LibreOffice Writer penceresinden herhangi birinde çalışırken Alt + " yapın, elinizi Alt tuşundan çekmeden tekrar tekrar <code> " </code> tuşuna tıklayın.
|}


=== Windows programları çalıştırılabilir mi? ===
{|
|- valign="top"
| [[Dosya:Rıhtımda simgeye tıklama.png|thumb|x250px|Resim 1]]
| [[Dosya:Alt - sekme geçişleri.png|thumb|x250px|Resim 2: <code>Alt + Sekme</code> ile açık pencereler arasında geçiş]]
|}
Ayrıca tüm pencereleri simge durumuna küçülterek '''masaüstünü görüntülemek için''' Windows'ta olduğu gibi klavyeden <code>Süper + D</code> tuş bileşimini kullanabilirsiniz.


Önceki başlıkta da belirttiğimiz gibi Ubuntu(Linux), Windows ve Mac OS X farklı mimarilere sahip işletim sistemleridir. Bir işletim sisteminin mimarisine uygun olarak yazılmış programlar, diğer işletim sistemlerinde çalışmazlar.
=== Pencereleri taşımak / boyutunu değiştirmek/ döşemek ===
Bir pencereyi taşımak yani masaüstünde farklı bir konuma hareket ettirmek için pencerenin üst tarafındaki başlık çubuğundan tutup (fare ile basılı tutup) masaüstünde istediğiniz bir yere doğru sürükleyip bırakın.


Daha açık bir ifadeyle, Windows üzerinde kullandığınız bir programın üreticisi eğer programın Linux sürümünü üretmiyor ise, bu programı Ubuntu'da normal şartlar altında çalıştırmazsınız. Çünkü ''setup.exe, install.exe'' gibi program kurulum dosyaları tamamen Windows platformuna hitaben hazırlanmaktadır. Bu yüzden Ubuntu'ya geçen kullanıcılar ihtiyaç duydukları programların Linux'taki muadillerini araştırıp kullanırlar. Linux dünyası son derece zengin çeşitlilikte, kaliteli programlara sahiptir. Bu nedenle muhtemelen aradığınız uygulamaların bir benzerini Ubuntu Yazılım Merkezi'nde bulabilirsiniz.
Bir pencereyi büyütmek ya da küçültmek için elbette pencerenin herhangi bir köşesinden tutup istediğiniz yöne doğru ilerletip bırakabilirsiniz. <!-- BU KISAYOL 17.10 BETA2'DE ÇALIŞMIYORDU Eğer pencerenin köşe noktalarıyla uğraşmak istemiyorsanız sizin için daha pratik bir yöntem daha var: Klavyeden Alt tuşuna basılı tutarak farenin orta tekerleği ile pencere üzerinde herhangi bir yere tıklayın. Bunu yaparak pencereyi, içinden herhangi bir yerinde tutarak istediğiniz gibi boyutlandırabilirsiniz.-->


Eğer Windows'ta kullandığınız ve hiçbir şekilde vazgeçemeyeceğiniz bir program varsa şansınızı [[Wine]] denilen öykünücü program aracılığıyla deneyebilirsiniz. Wine, Windows platformunun mimarisini öykünen bir uygulama katmanıdır ve bazı Windows programlarının Linux altında çalıştırılması olanağını sunabilir. Ancak Wine, çalıştırdığı her programın düzgün ve beklenen performansta çalışacağını garanti edemez. Eğer ihtiyaç duyduğunuz program mesleki - teknik bir program ise Wine'yi kullanmak da sizin için riskli olabilir, bu durumda aynı bilgisayara [[Wubi|Windows ve Ubuntu kurarak]] yoluna gidebilirsiniz.
Bazen masaüstünün yarısını bir pencerenin, diğer yarısını da başka bir pencerenin kaplamasını isteyebilirsiniz. Bunun için iki pencereyi teker teker boyutlandırıp ekranın yarısını kaplayacak hale getirmeniz gerekmez. Bu gibi durumlarda pencerelerden birini başlık çubuğundan tutup ekranın en soluna doğru sürükleyebildiğiniz kadar sürükleyip bırakın, bunu yaptığınızda pencere otomatikman ekranın sol yarısını kaplayacaktır. Diğer pencereyi de benzer şekilde sağ tarafa doğru sürükleyerek ekranın sağ tarafını kaplamasını sağlayabilirsiniz. Aynı işlemleri klavye <code>Süper + Sol Ok</code> ve <code>Süper + Sağ Ok</code> tuş bileşimlerini kullanarak da gerçekleştirebilirsiniz.


=== Windows'taki programlarının eşdeğerleri nelerdir? ===
== Ayarlar ==
Windows'ta sıkça kullanılan programların Ubuntu'daki bazı alternatiflerini [[Windows programların Ubuntu'daki karşılıkları]] sayfasından öğrenebilirsiniz.
[[Dosya:Ayarlar.png|thumb|280px|right|[[Ayarlar]] arayüzünde "Güç" bölümü]]
Ubuntu'da; kullanıcı hesapları, yazıcı/fare/klavye gibi donanımların ayarlanması, masaüstü görünüm özelliklerinin değiştirilmesi, dil ve erişilebilirlik ayarları gibi her türlü ayarlama işlemleri [[Ayarlar]] arayüzü üzerinden gerçekleştirilir. Ayarlar'ı açmak için masaüstünde sağ üst köşedeki sistem menüsüne girip menüde yer alan ilgili düğmeyi kullanabilirsiniz.


Ayrıca masaüstünü daha detaylı şekilde özelleştirmek (simge seti, pencere, tepe çubuğu ayarları vb.) ve daha detaylı pek çok ayar seçeneği için uygulama mağazasından [[İnce Ayarlar]] aracını yükleyip kullanabilirsiniz.


== Ubuntu ile çalışmak ==
== Ubuntu ile çalışmak ==
99. satır: 183. satır:
{| style="background:transparent;" width="100%" border="0"
{| style="background:transparent;" width="100%" border="0"
|- style="width:80%; valign="top"
|- style="width:80%; valign="top"
| style="width:150px" | '''İnternet'te gezinmek'''
| style="width:140px" | '''İnternet'te gezinmek'''
| :
| :
| İnternette gezinmek için Ubuntu ile birlikte popüler web tarayıcı [[Mozilla Firefox]] kurulu gelmektedir. Binlerce [https://addons.mozilla.org/ eklenti] desteğine sahip Firefox'u eklentiler aracılığıyla tamamen ihtiyaçlarınıza göre özelleştirebilirsiniz ve yüzlerce [https://addons.mozilla.org/en-US/firefox/personas/ persona teması] arasından dilediğinizi seçip görünümünü değiştirebilirsiniz. Firefox'un yanı sıra Ubuntu Yazılım Merkezi aracılığıyla paket depolarda pek çok alternatif tarayıcı bulmanız mümkündür, bunlardan birkaçı: [[Chromium]], [[Chrome]]([https://www.google.com/intl/tr/chrome/browser/ *]), [[Opera]]([http://www.opera.com/browser/download/ *])
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | İnternette gezinmek için Ubuntu ile birlikte [[Mozilla Firefox]] kurulu gelmektedir. Geniş bir [https://addons.mozilla.org/ eklenti] desteğine sahip Firefox'u, eklentiler aracılığıyla ihtiyaçlarınıza göre özelleştirebilirsiniz. Ayrıca [[Google Chrome]], [[Opera]] gibi diğer alternatifler de kurulabilir.
|- valign="top"
|- valign="top"
| '''E-posta okumak'''
| '''E-posta okumak'''
| :
| :
| E-postalarınızı indirmek, hesaplara ya da listelere göre organize etmek ve ihtiyaç duyabileceğiniz birçok posta hizmeti için, dünya çapında milyonlarca kullanıcısı olan [[Mozilla Thunderbird]]'i kullanabilirsiniz. Ubuntu ile birlikte yüklü gelen Mozilla Thunderbird'in yanı sıra [[Evolution]] ve [[KMail]] depolarda bulunan bazı alternatiflerdir.
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | E-postalarınızı okumak, organize etmek için Ubuntu ile kurulu gelen [[v:Mozilla Thunderbird|Mozilla Thunderbird]]'i kullanabilirsiniz. Ayrıca uygulama mağazasından [[v:Geary|Geary]], [http://getmailspring.com/ Mailspring] gibi alternatif uygulamalar bulabilirsiniz.
|- valign="top"
|- valign="top"
| '''Sohbet ve iletişim'''
| '''Sohbet ve iletişim'''
| :
| :
| ''MSN Messenger, ICQ, Jabber, Google Talk, AOL, Yahoo!'' gibi popüler servislerin yanı sıra IRC sohbet odalarına girmek için ya da GaduGadu istemcisi kullanıcılarıyla haberleşmek için Ubuntu ile birlikte yüklü gelen [[Empatyh]]'yi kullanabilirsiniz. Her zaman olduğu gibi paket depolarında pek çok alternatif bulmanız mümkündür, bunlardan bir kaçı: [[Pidgin]], [[Emesene]], [[aMSN]], [[Skype]], [[Ekiga]]
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | Mesajlaşmak için web tarayıcı üzerinden <span class="plainlinks">[https://web.whatsapp.com/ WhatsApp Web]</span>'i kullanabilir, [[v:Telegram (yazılım)|Telegram]] ve [[v:Signal (yazılım)|Signal]]'in masaüstü uygulamalarını yükleyip kullanabilirsiniz. İnternet üzerinden sesli ve görüntülü görüşme yapmak için: [[Skype]], [https://jami.net/ Jami], [https://discord.com/ Discord] gibi uygulamaları kullanabilirsiniz.
|}
|}


115. satır: 199. satır:
{| style="background:transparent;" width="100%" border="0"
{| style="background:transparent;" width="100%" border="0"
|- style="width:80%; valign="top"
|- style="width:80%; valign="top"
| style="width:150px" | '''Müzik dinlemek'''
| style="width:140px" | '''Müzik dinlemek'''
| :
| :
| Müzik dinlemek için Ubuntu ile birlikte [[Rhythmbox]] yüklü gelmektedir. Yine Ubuntu Paket depolarında farklı özelliklere sahip çok sayıda müzik çalar uygulaması bulabilirsiniz. Gelişmiş özellikler sunan alternatifler ararsanız [[Amarok]], [[Clementine]]'i deneyebilirsiniz. Eğer daha basit ve hafif bir müzik çalar olsun derseniz [[Audacious]], [[Juk]]'ı kullanabilirsiniz.
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | Müzik dinlemek için Ubuntu ile birlikte [[v:Rhythmbox|Rhythmbox]] yüklü gelmektedir. Alternatif olarak [[v:Audacious|Audacious]]'u ayrıca çevirimçi müzik platformu [https://www.spotify.com/tr/ Spotify]'ın masaüstü uygulamasını kurabilirsiniz.
|- valign="top"
|- valign="top"
| '''Film izlemek'''
| '''Film izlemek'''
| :
| :
| Film izlemek için Ubuntu ile birlikte [[Totem]] film oynatıcı yüklü gelmektedir. Elbette Ubuntu Yazılım Merkezi üzerinden pek çok alternatif film oynatıcı bulabilirsiniz. Windows ortamında da yaygın bir şekilde kullanılan [[VLC]]'nin yanı sıra [[SMPlayer]], [[MPlayer]], [[Miro]] gibi alternatifleriniz vardır.
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | Film izlemek için Ubuntu ile birlikte Videolar isimli (orijinal adıyla ''GNOME Videos'') oynatıcı yüklü gelmektedir. Elbette uygulama mağazasında pek çok alternatif video oynatıcı bulabilirsiniz. Örneğin, Windows ortamında da yaygın bir şekilde kullanılan [[v:VLC media player|VLC]], [[v:SMPlayer|SMPlayer]] gibi...
|- valign="top"
|- valign="top"
| '''CD/DVD yazdırmak'''
| '''CD/DVD yazdırmak'''
| :
| :
| Bilgisayarınıza boş bir CD/DVD taktıktan sonra otomatik olarak gelen penceredeki ilgili seçenekleri takip ederek CD/DVD'nizi kolay yoldan yazdırabilirsiniz. Ayrıca [[Brasero]] adında bir CD/DVD yazdırma aracı da Ubuntu ile birlikte yüklü gelmektedir. Brasero'yu kullanarak ses CD'si - video diski oluşturabilir, kalıp dosyası yazabilirsiniz. Eğer çok daha gelişmiş bir CD/DVD yazdırma programına ihtiyacınız duyarsanız [[K3b]]'yi mutlaka denemelisiniz. Son derece gelişmiş düzeyde yazdırma seçenekleri sunan K3b'yi, Ubuntu Yazılım Merkezi aracılığıyla inidirip kullanabilirsiniz.
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" |
 
[[Dosya:Nautilus'da boş CD yazdırma.png|300px|right|thumb|Dosya yöneticisinde CD/DVD yazdırma]] Bilgisayarınıza boş bir CD/DVD taktıktan sonra otomatik olarak gelen penceredeki ilgili seçeneklerini kullanarak ya da yazdırmak istediğiniz verileri dosya yöneticisi üzerinden boş CD/DVD üzerine sürükleyip bırakarak kolayca yazdırabilirsiniz. Ayrıca uygulama mağazasından [[K3b]] ya da [[v:Brasero|Brasero]] CD/DVD yazdırma araçlarından birini yükleyip kullanabilirsiniz. Brasero'yu kullanarak ses CD'si - video diski oluşturma, kalıp dosyası hazırlama gibi sık kullanılan tüm işlemleri gerçekleştirebilirsiniz. Eğer daha gelişmiş ve tam teşekküllü bir CD/DVD yazdırma programı isterseniz [[v:K3b|K3b]]'yi kullanabilirsiniz.
Optik diskler ile ilgili ayrıntılı bilgi için [[Optik diskler (CD, DVD, Blu-ray)]] sayfasını inceleyebilirsiniz.
|}
|}


133. satır: 216. satır:
{| style="background:transparent;" width="100%" border="0"
{| style="background:transparent;" width="100%" border="0"
|- style="width:80%; valign="top"
|- style="width:80%; valign="top"
| style="width:170px" | '''Resim/Fotoğraf işlemek'''
| style="width:140px" | '''Resim işlemek'''
| :
| :
| Özgür yazılım dünyasının en önde gelen projelerinden biri olan [[Gimp]], dijital fotoğraflarınız üzerinde işlem yapmak için size tüm olanakları sunmaktadır. Basit resim düzenleme/boyama işlemleri için ise [[KolourPaint]] her işinizi görebilecek yeteneklere sahiptir.
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | Özgür yazılım dünyasının en önde gelen projelerinden biri olan [[Gimp]], dijital fotoğraflarınız üzerinde işlem yapmak için size tüm olanakları sunmaktadır. Basit resim düzenleme/boyama işlemleri için ise [[v:KolourPaint|KolourPaint]], [[v:Pinta|Pinta]] gibi uygulamalar kullanılabilir.
|- valign="top"
|- valign="top"
| '''Fotoğraf albümü'''
| '''Fotoğraf albümü'''
| :
| :
| [[Shotwell]] ile fotoğraf arşivinizi albümler halinde düzenleyebilir ve görüntüleyebilirsiniz. Alternatif olarak [[F-Spot]], [[Digikam]]'ı deneyebilirsiniz.
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | [[v:Shotwell|Shotwell]] ile fotoğraf arşivinizi albümler halinde düzenleyebilir ve görüntüleyebilirsiniz. Alternatif olarak [[v:DigiKam|DigiKam]]'ı deneyebilirsiniz.
|- valign="top"
|- valign="top"
| '''Tarayıcıyı kullanmak'''
| '''Tarayıcıyı kullanmak'''
| :
| :
| Seçke menüsünde arama kutucuğuna "tara"  gibi bir ifade girerek çalıştırabileceğiniz basit tarama (Simple Scan) programı aracılığıyla tarayıcınızı kullanabilir, fotoğraf ve diğer görüntülerinizi kolayca sisteme aktarabilirsiniz.
| style="padding: 0px 0px 6px 0px;" | Fiziksel belgelerinizi, fotoğraf ve diğer dosyalarınızı tarayıp bilgisayara kaydetmeniz için Ubuntu ile kurulu gelen [[Yazıcılar/Tarayıcılar#Tarayıcılar|Basit Tarama]] (Simple Scan) uygulamasını kullanabilirsiniz. Arama çubuğuna "tarama"  gibi bir ifade girerek programa ulaşabilirsiniz.
|}
|}


=== Ofis uygulamaları ===
=== Ofis uygulamaları ===
Ubuntu, dünya çapında milyonlarca kişi ve sayısız kuruluş tarafından kullanılan özgür ve ücretsiz bir ofis seti olan [[LibreOffice]] paketini içerir. The Document Foundation tarafıdan geliştirilen LibreOffice, bireysel kullanıcılardan profesyonel ihtiyaçlara kadar geniş bir yelpazede çözümler sunmaktadır. Fonksiyonellik ve özellikleriyle, MS Office ile uyumluluk göstermekte ve MS Windows ortamından da kullanılabilmektedir.
Ubuntu, dünya çapında milyonlarca kişi ve sayısız kuruluş tarafından kullanılan özgür ve ücretsiz [[v:LibreOffice|LibreOffice]] paketini içermektedir. [[v:The Document Foundation|The Document Foundation]] (Belge Vakfı) öncülüğünde geliştirilen LibreOffice, bireysel kullanıcılardan profesyonel ihtiyaçlara kadar geniş bir yelpazede kullanılmaktadır. Windows, Linux, Mac OS işletim sistemlerinde kullanılabilir.
 
Microsoft Office ile oluşturulan (.doc, .docx, .xls, .xlsx, .ppt, .pptx, .pps, .ppsx) dosyaları Ubuntu'da LibreOffice ile açabilir, düzenleyebilir yine aynı biçimlerde kayıt yapabilirsiniz. LibreOffice uygulamaları asıl olarak [[OpenDocument]] adı verilen, kullanımı gün geçtikçe yaygınlaşan özgür dosya standardını kullanmaktadır. Bunlar;
 
[[LibreOffice Writer]]  : [[ODT|.odt]] - (Microsoft Word biçimleri olan  '''.doc''' ve '''.docx''''in karşılığı)
[[LibreOffice Calc]]    : [[ODS|.ods]] - (Microsoft Excel biçimleri olan '''.xls''' ve '''.xlsx''''in karşılığı)
[[LibreOffice Impress]] : [[ODP|.odp]] - (Microsoft PowerPoint biçimleri olan '''.ppt''', '''.pps''', '''.pptx''', '''.ppsx''''in karşılığı)
[[LibreOffice Base]]    : [[ODB|.odb]] - (Microsoft Access biçimleri olan '''.mdb''' ve '''.mdpx''''in karşılığı)
 
LibreOffice ile Microsoft Office dosyaları açıp kullanabilirsiniz ancak Microsoft Office'in 2007 SP2 öncesindeki sürümleri, LibreOffice'in kullandığı OpenDocument biçimini desteklememektedir. Eğer LibreOffice'de hazırladığınız belgeleri Microsoft Office'in 2007 SP2 öncesindeki sürümlerinde açmanız gerekiyorsa bunun için çalışmalarınızı LibreOffice'de Microsoft Office biçimlerinde (.doc, .xls, .ppt gibi) kaydetmeniz yeterlidir.
 
 
== Donanımlar ==
=== Donanımlar nasıl tanıtılır? ===
Ubuntu'da donanım tanıtma işlemleri genellikle otomatik olarak yapılmaktadır yani Ubuntu'yu kurduğunuzda donanımlarınızın hemen hepsinin otomatik olarak tanınarak kullanıma hazır hale gelmesi beklenir. Çünkü binlerce çeşit donanıma ait sürücüler Ubuntu ile birlikte yüklü gelmektedir.
 
Donanımlarınız ile ilgili herhangi bir sorun yaşamanız halinde aşağıdaki seçenekleri deneyebilirsiniz.
 
* Öncelikle UbuntuWiki'nin [[Donanım]] bölümüne bakınız. Donanım bölümünde, donanımların ayarlanması – kullanılması ile ilgili olarak hazırlanmış çeşitli belgeler bulabilirsiniz.
* [https://wiki.ubuntu.com/HardwareSupport Ubuntu donanım desteği] sayfalasına gidin ve donanımınızın ismiyle arama yapın. Büyük ihtimalle orda donanımınızın çalışması için kolay yollar mevcuttur (küçük bir yazılım yüklemesi gibi...) .
* Eğer orada bulamazsanız bir arama motoruyla (örneğin Google) donanımınızın Linux sürücülerini arayın. Örneğin Hp 1022 Laser Yazıcı için '''Hp 1022 Linux''' şeklinde arama yapabilirsiniz.
* Eğer tüm bunlar sonucunda bulamadıysanız [http://www.ubuntu.com/support Ubuntu desteğinden], ya da [http://forum.ubuntu-tr.net/ Forum(Türkçe)dan] yardım isteyebilirsiniz. Ubuntu bir topluluk projesidir ve forumlarda, IRC kanallarında ve e-posta listelerinde size yardım edebilecek gönüllüler bulabilirsiniz.
 
Donanımlar ile birlikte verilen Windows sürücüleri Windows için yazıldıklarından Ubuntu gibi Linux temelli işletim sistemlerinde kullanılamazlar. Bunun bir istisnası bazı kablosuz ağ kartlarıdır, bu kartların Windows sürücüleri [[Ndiswrapper]] denilen yardımcı yazılım aracılığıyla Ubuntu'da kullanılabilmektedir.
 
=== İnternet'e bağlanma ===
[[Dosya:Ağ bağlantıları.png|right|thumb|180px|İnternet bağlantı ayarları]]
Ubuntu'da kablolu, kablosuz, mobil (3G), VPN ya da DSL ağ bağlantıları oluşturmak ve yönetmek için; masaüstünde sağ üst tarafta yer alan ağ bağantısı ile ilgili simgeye tıklayınız ve açılan menüdeki “Bağlantıları Düzenle” seçeneğini kullanınız.
 
Eğer kablolu ADSL bağlantısı kullanıyorsanız, ethernet kablosunu bilgisayarınıza taktıktan bir kaç saniye sonra İnternet bağlantınız otomatik olarak tanımlanacaktır zaten...
 
=== Yazıcılar/Tarayıcılar ===
Ubuntu kurulumu ile birlikte yüzlerce çeşitli marka/model yazıcının Ubuntu'da çalışabilmesi için gereken sürücü paketleri de sisteme yüklenmektedir. Ubuntu'nun sahip olduğu otomatik yazıcı tanıtma özelliği sayesinde pek çok yerel yazıcı, hiçbir işlem yapılmadan otomatik olarak tanınarak kullanıma hazır hale gelmektedir. Yazıcıyı bilgisayara takıp güç düğmesine bastıktan birkaç saniye sonra herhangi bir belgeyi açıp yazdırmayı deneyebilirsiniz.
Ubuntu'ta belge ya da resim taramak için “Simple Scan” (Basit Tarama) adında bir program hazır yüklü gelmektedir. Bu tarama programını açmak için seçke düğmesine basın ve arama kutucuğuna örneğin “tara” yazınız...
 
Yazıcı ve tarayıcılar ile ilgili detaylı bilgi edinmek için [[Yazıcılar/Tarayıcılar]] maddesine bakabilirsiniz.
 
=== Ekran kartları ===
Ubuntu kurulumuyla birlikte ekran kartınızı yapılandırmaya yönelik bazı sürücü paketleri de sisteminize kurularak otomatik olarak yapılandırılır. Ekran kartınız ile ilgili herhangi bir sorun yaşamasanız bile 3B uygulamaların  (örneğin üç boyutlu oyunların) çalışabilmesi için ekran kartınızın tüm özelliklerini kullanmayı sağlayan sürücü paketlerini yüklemeniz gerekebilir. Eğer ekran kartınızın 3B özelliği kullanılabilir durumda değil ise ve 3B özelliğinin kullanılabilmesi için gereken bir sürücü paketi Ubuntu paket depolarında var ise Ubuntu'yu kurduktan bir süre sonra otomatik olarak bir uyarı kutucuğu açılacaktır ve bu uyarı penceresinde, size ilgili sürücü paketini kurmak isteyip istemediğiniz sorulacaktır.
 
Ekran kartı ayarları ve monitörler ile ilgili detaylı bilgi için [[Donanım]] bölümünde yer alan [[Ekran kartları/Monitörler]] sayfasına bakabilirsiniz.


=== Diğer donanımlar ===
LibreOffice uygulamaları yerel olarak [[v:OpenDocument|OpenDocument]] adı verilen, ISO standardı haline gelmiş özgür dosya biçimlerini (.odt, .ods, .odp vb.) kullanır. Ayrıca Microsoft Office tarafından yerel dosya biçimi olarak kullanılan (.doc, .docx, .xls, .xlsx, .ppt, .pptx, .pps, .ppsx) biçimlerini destekler. Yani Microsoft Office ile oluşturulmuş bu biçimlerdeki dosyaları LibreOffice ile açabilir, düzenleyebilir yine aynı biçimlerde kayıt yapabilirsiniz ya da LibreOffice'de bu biçimlerde sıfırdan belge üretebilirsiniz.
Bluetooth aygıtlarından kablosuz ağ kartlarına, web kamerasından, klavyeye kadar tüm donanımların kullanılması ya da ayarlanması ile ilgili tüm belgelere [[Donanım]] sayfası içinde bulabilirsiniz.


Bilgisayarınızdaki tüm bu donanımların Ubuntu üzerinde çalışma durumlarını görebilmek için, Ubuntu'yu kurmak yerine Çalışan DVD olarak deneyerek de test etmeniz de mümkündür.
LibreOffice'in Microsoft Office yerel dosya biçimi desteği iyi düzeyde olsa da kusursuz değildir. MicrosoftOffice (.doc, .docx, .xls, .xlsx, .ppt, .pptx, .pps, .ppsx) biçimlerinde üretilmiş dosyalar LibreOffice'de açıldığında bazı biçimlendirme farklılıkları, kayıklıklar oluşabilir.


OpenDocument sayesinde bu standartı destekleyen LibreOffice gibi yazılımlar tarafından, belirli bir üreticiden bağımsız şekilde belgeler üretilebilmekte ve açılıp incelenebilmektedir. LibreOffice Writer, Calc ve Impress tarafından kullanılan OpenDocument biçimleri altta listelenmiştir.


== Sistem Ayarları ==
[[v:LibreOffice Writer|LibreOffice Writer]]  : [[v:OpenDocument|.odt]] - (Microsoft Word biçimleri olan  '''.doc''' ve '''.docx''''in karşılığı)
[[Dosya:Sistem ayarları.png|thumb|220px|right|Sistem Ayarları]]
[[v:LibreOffice Calc|LibreOffice Calc]]    : [[v:OpenDocument|.ods]] - (Microsoft Excel biçimleri olan '''.xls''' ve '''.xlsx''''in karşılığı)
Windows'ta kullanılan ''Denetim Masası'''nın Ubuntu'daki karşılığı '''Sistem Ayarları''''dır. Dil ve erişebilirlik ayarları, kullanıcı hesapları, fare/klavye gibi donanımların ayarlanması, görünüm özelliklerinin değiştirilmesi gibi aklınıza gelebilecek her türlü ayarlama işlemleri buradaki seçenekler üzerinden gerçekleştirilmektedir. Sistem Ayarları'nı açmak için sağ üst köşedeki düğme içindeki Sistem Ayarları seçeneğini kullanabilirsiniz ya da önatınmı olarak başlatıcı çubuk üzerinde bulunan Sistem Ayarları simgesine tıklayabilirsiniz.
[[v:LibreOffice Impress|LibreOffice Impress]] : [[v:OpenDocument|.odp]] - (Microsoft PowerPoint biçimleri olan '''.ppt''', '''.pps''', '''.pptx''', '''.ppsx''''in karşılığı)


Diğer yandan Microsoft Office; 2007 SP2 sürümünden itibaren OpenDocument biçimlerini de desteklemeye başlamıştır. Yani LibreOffice'de OpenDocument biçimlerinde oluşturduğunuz dosyaları Microsoft Office'de açıp kullanabilirsiniz. Ek olarak Ubuntu'da Microsoft Office'in çevirimiçi sürümünü web tarayıcı üzerinden kullanabilirsiniz, ayrıntılı bilgi için [https://www.fosslinux.com/48773/install-microsoft-office-linux.htm bakınız].


== Güvenlik ==
== Güvenlik ==
=== Virüsler ===
=== Virüsler ===
Zararlı yazılımların UNIX ve Linux sistemlerin mimarisinden kaynaklanan nedenlerde sistemler arasında yayılması neredeyse imkansızdır. Bugüne kadar Linux için yazılmış çok az sayıda virüse rastlanılmıştır. Linux için yazılmış ender rastlanan bu virüsler Linux'un teknik yapısından dolayı bilgisayarlar arasında yayılamamıştır.  
Güvenlik Ubuntu gibi [[v:Linux|Linux]] tabanlı bir işletim sistemlerinin en güçlü yanlarından biridir. Zararlı yazılımların Unix ve Linux sistemlerin mimarisinden kaynaklanan nedenlere sistemler arasında yayılması bir hayli zordur, ancak imkansız değildir. Ayrıca Linux'ta kullanıcıların kurmak istedikleri programları herhangi bir web sitesinden değil doğrudan dağıtımın resmi paket depoları üzerinden ([[Yazılımlar]] arayüzü gibi) temin etmesi de bu sağlam yapıyı desteklemektedir. Linux, güvenli yapısı nedeniyle günümüzde dünya genelinde sunucu sistemlerde en çok tercih edilen işletim sistemidir.


Bilinen zararlı yazılımların neredeyse hepsinin Windows sistemlerde çalışacak şekilde yazıldığını ve ayrıca bundan sonra Linux için yazılabilecek virüslerin de yine söz konusu teknik yapı nedeniyle Linux yüklü bilgisayarlar arasında yayılmasının bir hayli güç olduğunu düşünürsek Linux tabanlı bir işletim sistemi olan Ubuntu'da herhangi bir antivirüs programına ihtiyacınız olmadığını rahatlıkla söyleyebiliriz.
Masaüstü ya da sunucu Linux sistemler üzerinde kullanılabilecek bazı anti-virüs programları ile karşılaşabilirsiniz (örneğin [[ClamAV]] gibi). Ancak bu antivirüs yazılımları, Linux virüslerine yönelik değil Windows virüslerini tespit edip temizlemeye yöneliktir. Windows virüsleri Linux sistemlerde çalışamazlar ve sisteme herhangi bir zarar veremezler. Bu antivirüs yazılımlarına özellikle, e-posta sunucusu ya da dosya sunucusu olarak kullanılan Linux sistemlerde ihtiyaç duyulmaktadır.


Masaüstü Linux sistemlerini korumak için anti-virüs yazılımlarına ihtiyaç yoktur. Ancak Windows virüslerini temizlemek için sunucu Linux sistemlerde antivirüs yazılımları kullanılmaktadır. Virüsler konusunda daha geniş bilgi için [[Ubuntu ve virüsler]] maddesine bakabilirsiniz.
Masaüstü ya da sunucu Linux sistemlerde, "Linux virüslerini" temizlemek için ise kullanılabilecek herhangi bir anti-virüs programı yoktur çünkü ortada dolaşan "Linux virüsleri" yoktur.
 
Diğer yandan İnternet dolandırıcılarının, amaçlarına ulaşmak için (örneğin banka hesaplarını ele geçirmek için) zararlı yazılım yükleme dışında işletim sisteminden bağımsız bir çok farklı yöntem kullandıkları da unutulmamalıdır. Örneğin size bankanız adına bir e-posta gönderip sahte bir siteye yönlendirerek banka hesabı bilgilerinizi öğrenebilirler. Virüsler konusunda daha geniş bilgi için [[Linux ve virüsler]] maddesine bakabilirsiniz.


=== Güvenlik duvarı ===
=== Güvenlik duvarı ===
Ubuntu'da varsayılan olarak İnternet portları kapalı olduğundan kullanıcılar genellikle bir güvenlik duvarına ihtiyaç duyulmasalar da çeşitli gereksinimlerden dolayı Ubuntu ile birlikte '''UFW''' güvenlik duvarı aracı yüklü gelmektedir. Güvenlik duvarını bir arayüz üzerinden yönetebilmek için uygulama mağazasından '''gufw''' paketini kurup kullanabilirsiniz.


Güvenlik duvarı hakkında daha geniş bilgi için [[Ubuntu'da güvenlik duvarı kullanımı]] belgesini okuyabilirsiniz.


=== Erişim hakları ===
Ubuntu, diğer [[Linux]] dağıtımları gibi UNIX sisteminin kullanıcı yetkilendirme standartlarını kullanır, bu standartlar sayesinde büyük sunuculardaki yüksek güvenlik özellikleri masaüstü Linux sistemler için de sıradan bir özellik olur. Linux sistemi, esinlendiği Unix gibi çok kullanıcılı bir sistem olarak geliştirilmiştir. Bir Linux sistemi, aynı anda yüzlerce kullanıcı tarafından kullanılabilir ve bu kullanıcıların hiçbirisi bir diğerinin belge ve ayarlarına ulaşamadığı gibi hiçbir sistem kaynağına da izinsiz erişemez. Masaüstü Linux sistemler her ne kadar bu kadar çok kullanıcıyı hedeflemiyor ve bu imkanları pek kullanmıyor olsa da güvenlik açısından bu erişim güvenlik politikası aynen uygulanmaktadır.


== Disklerin açılışta otomatik bağlanması ==
Linux sistemlerde tüm yetkilere sahip bir yönetici hesabı bulunur ve bu hesabın kullanıcı adı [[root]] 'dur. Root hesabı, Windows'taki sistem yöneticisi olan Administrator hesabına benzetilebilir. Ancak aralarındaki yetkilendirme sistemi farklı olduğundan root kullanıcısı ile diğer kullanıcılar arasındaki yetki farkı Windows'takinden daha büyüktür. Ubuntu'da yetkili kullanıcı hakları elde etmek için oturumun Root olarak açılmasına gerek yoktur. Zaten Root olarak oturumun açılması, bazı sakıncalar barındırıyor olması nedeniyle varsayılan olarak engellenmiştir. Yetkili kullanıcı hakları gerektiren bir işlemi yapmak istediğinizde (örneğin bir yazılım kurmak istediğinizde), size yetkili kullanıcı şifresini soran bir pencere ile karşılaşırsınız. Bu pencerede yetkili kullanıcı şifresini girerek geçici olarak root yetkisi almış olursunuz.


Bağlamak (İng. Mount) demek, bir disk bölümünün kullanıma hazır hâle gelmesi demektir.
Root hakları elde etme konusunda ayrıntılı bilgi için bkz. [[Root (kök kullanıcı) hakları elde etmek]]
Windows, bilgisayardaki disk bölümlerinin hepsinin açılışta otomatik olarak bağlayarak kullanılmasını sağlarken Linux dağıtımlarında ise bu durum seçimliktir, istenirse bazı disk bölümleri kullanıcı ilk erişimi sağlayana kadar çalıştırılmaz.


Ubuntu'da, bilgisayarı açtıktan sonra dosya yöneticisi üzerinden bir disk bölümüne tıklandığın ız anda o disk bölümü sisteme otomatik olarak bağlanır. Bu açıdan baktığımızda kullanıcıların bu konuda yapması gereken herhangi bir işlem yoktur. Ancak dosyalarınızı kullanıcı ev dizini dışında bir yerde, mesela başka bir disk bölümü içinde bulunduruyorsanız, bu durumda bazı küçük sıkıntılarla karşılaşabilirsiniz. Mesela müzik dosyalarınız başka bir disk bölümü içinde ise [[Rhytmbox]] ya da bir başka müzik çaları açıp mevcut şarkı listenizdeki bir şarkıya tıklayarak çalmak istediğinizde şarkı çalmayacaktır, çalması için dosya yöneticisi üzerinden o disk bölümüne bir kez tıklanması gerekir. Bu sıkıntıyı kalıcı olarak aşmak için o disk bölümünü açılışta otomatik olarak bağlanacak şekilde ayarlamalısınız.
== Dosya dizin hiyerarşisi ==
 
* Windows işletim sisteminde, her bir depolama aygıtı için ayrı bir kök (başlangıç) dizin bulunur. İşletim sisteminin kurulu olduğu disk bölümü <code>C</code> kök dizininden başlar, sonraki sabit disk bölümü <code>D</code> kök  dizininden başlar, USB bellek, CD gibi diğer depolama aygıtları da aynı şekilde farklı harflerle ifade edilen kök dizinlerden başlar. Ubuntu gibi Linux işletim sistemlerinde ise tek bir kök dizin bulunur. Linux'ta tüm depolama ortamlarının, dosya ve dizinlerin adresi <code>/</code> işaretiyle gösterilen kök dizinden başlayarak dallanıp budaklanır.
Herhangi bir disk bölümünü bilgisayar açlışında otomatik olarak bağlanmasını sağlamak için '''Storage Device Manager''' programını kullanabilirsiniz (Türkçesiyle Depolama Aygıtları Yöneticisi, paket adı “pysdm”dir.).
::'''-''' İşletim sisteminin kurulu olduğu disk bölümündeki içeriğe <code>/</code> dizininden ulaşılır.
::'''-''' Diğer sabit disk bölümlerine ve taşınabilir depolama ortamlarına ise bu dizin altındaki  <code>/mnt</code> ve <code>/media</code> dizinlerinden ulaşılabilir ([[dosya yöneticisi]]ne elle bir adres girebilmek için Ctrl+L yaparak adres çubuğunu açınız).


{|
* Kök dizin altında bulunan ''home'' dizini içinde her kullanıcının kendi adında bir alt klasörü bulunur (örneğin <code>/home/ahmet</code>  ,  <code>/home/ayşe</code> gibi). Bu dizinlere o kullanıcının "ev dizini" denilir. Kullanıcı, parolasıyla sisteme giriş yaptıktan itibaren gerçekleştirdiği her işlemi pratikte bu dizininde gerçekleştirir. İnternet geçmişi, oynanan oyunların puanları gibi çeşitli kişisel dosyalar ve hatta arka plan resimleri, temalar ve benzeri ayarlar da her kullanıcıya ayrı ayrı açılmış kullanıcı ev dizini içinde yer alan gizli dosya ve dizinlerde saklanır. Elbette hiçbir kullanıcı bir diğerinin seçimlerini değiştiremez ve diğer kullanıcıların özel dosyalarına erişemez.
|-
| [[Dosya:Storage 01.png|none|thumb|400px|'''''resim 1''''']]
| [[Dosya:Storage 02.png|none|thumb|400px|'''''resim 2''''']]
|}


Programı açıp resim 1'de sol taraftan, disk bölümünü seçin ve sağ taraftaki Assistant düğmesine tıklayın. Ardından resim 2'deki pencere karşınıza gelecektir. Burada resimde görüldüğü gibi "The file system is mounted at boot time" seçeneğini işaretleyip "Mount file system in read-only mode" seçeneğinin yanında işaret varsa kaldırın. (Kaynak: [http://blog.ismaildemirbilek.com/bilisim-teknoloji/ubuntu-diskleri-baslangicta-otomatik-baglama/])
* Windows'ta dosya adreslerinde <code> \</code> (ters slaş) işareti kullanılırken Linux'ta <code> /</code>  işareti kullanılır.


* Windows'ta dosya ve dizin adlarında küçük büyük harf duyarlılığı yoktur, <code>KLASOR_ADI</code> ve <code>klasor_adi</code> aynı şeydir, fark etmez. Ubuntu'da (Linux'ta) ise bunlar farklı klasörlerdir.


== Dosya dizin hiyerarşisi ==
* Linux'ta dosya dizin hiyerarşisi hakkında daha detaylı bilgi edinmek için [[Linux dosya sistemi hiyerarşisi]] belgesini okuyabilirsiniz.
Windows sistemlerde, her bir veri depolama aygıtının kendi kök dizinleri vardır (C, D dizinleri gibi), UNIX ve Linux sistemlerde ise tek bir kök dizin vardır.  


Ubuntu gibi Linux temelli işletim sistemlerinde tüm dosya ve dizinler "/" işaretiyle gösterilen kök dizinden başlayarak dallanıp budaklanır. Sabit disk bölümleri gibi çeşitli depolama ortamlarına yukarıda anlatıldığı gibi Nautilus dosya yöneticisindeki Aygıtlar bölümü üzerinden kolayca erişilebileceği gibi dizin hiyeraşisinde '''/media'''  ya da '''/mnt''' dizinleri üzerinden de ulaşılabilir.
== Gizli dosyaların görüntülenmesi == <!-- BU BAŞLIĞI LÜTFEN DEĞİŞTİRMEYİNİZ. DEĞİŞTİRİRSENİZ BU BAŞLIĞA OLAN [[Gizli dosya]] ve [[Gizli dosyalar]] YÖNLENDİRMELERİ ÇALIŞMAYACAKTIR. -->
[[Dosya:Gizli dosyalar.png|380px|right]]
Windows'ta olduğu gibi Ubuntu'da da normal ayarlar ile göremediğimiz '''gizli dosyalar''' vardır. Gizli dosyaları görüntülemek için [[Dosyalar]] aracını açıp resimde (1) olarak gösterilen düğmeye tıklayın, açılan menüdeki "Gizli Dosyaları Göster" seçeneğini işaretli hale getirin. Ayrıca isterseniz klavyeden <code>Ctrl + H</code> tuş bileşimini kullanarak da gizli dosyaları görünür hale getirebilir ve tekrar görünmez hale getirebilirsiniz.


Kök dizin altında bulunan "home" dizini içinde, sistemdeki her bir kullanıcı için kullanıcı adını taşıyan bir dizin bulunur. Örneğin "'''/home/ali'''" altında "ali" kullanıcısına ait dosyalar bulunur. Bu dizinlere o kullanıcının "Ev Dizini" denilir. Kullanıcı, parolasıyla sisteme giriş yaptıktan itibaren gerçekleştirdiği her işlemi pratikte bu dizinde gerçekleştirir. Oynanan oyunların puanları, İnternet geçmişi, sohbet kayıtları, kişisel dosyalar ve hatta arka plan resimleri, temalar ve benzeri ayarlar da her kullanıcıya ayrı ayrı ayrılmış bu alanda saklanır. Böylece hiçbir kullanıcı bir diğerinin seçimlerini değiştiremez ve diğer kullanıcıların özel dosyalarına erişemez.
Örneğin kullanıcı ev dizininde normalde "Belgeler, Resimler, Müzik, Videolar..." adında bir kaç klasör görünür. Gizli dosyaları görünür hale getirdiğinizde ise bu dizin içerisinde aslında daha başka çeşitli gizli dosya ve dizinlerin bulunduğunu görebilirsiniz. Dikkat ederseniz tüm bu gizli dosya ve dizinlerin adı '''nokta karakteri''' ile başlar. Ubuntu'da (Linux'ta) tüm gizli dosya ve dizinlerin adının başında nokta karakteri bulunur, dolayısıyla adının başına nokta bıraktığınız herhangi bir dosya otomatikman gizli dosya haline gelir.


Kullanıcı ev dizininiz içindeki bu türden ayar dosyaları birer gizli dosya olduğu için ilk bakışta göremezsiniz. Gizli dosyaları nasıl görünür hale getirebileceğinizi öğrenmek için alttaki konu başlığın bakınız.
== Disk yönetimi ==
Windows'ta yer alan disk yönetim aracının Ubuntu'daki karşılığı [[GNOME Disks|Diskler]]'dir (orijinal adıyla ''GNOME Disks''). Ubuntu ile kurulu gelen bu araca ulaşmak için etkinliklere girip ''diskler'' kelimesini aratabilirsiniz. Bu program aracılığıyla bilgisayarınıza bağlı tüm disk bölümlerini görüntüleyebilir, disk bölümlerini silebilir, biçimlendirebilir, bağlama-ayırma işlemleri yapabilir ve ayrıca disk kalıp dosyalarını (.iso, .img) sisteme bağlayabilirsiniz. Eğer disk yönetimi konusunda daha detaylı bir araç kullanmak isterseniz uygulama mağazasından [[GParted]] uygulamasını yükleyebilirsiniz.


Konu ile ilgili daha detaylı bilgi edinmek isterseniz [[Linux dosya sistemi hiyerarşisi]] belgesini okuyabilirsiniz.
=== Disklerin başlangıçta bağlanması ===
Bağlanmak (İng. mount) demek, bir disk bölümünün sisteme bağlanarak kullanıma hazır hâle gelmesi demektir.
Windows işletim sistemi, bilgisayardaki disk bölümlerinin tümünü açılışta bağlarken Linux dağıtımlarında ise bu durum seçimliktir, istenirse bazı disk bölümleri kullanıcı ilk erişimi sağlayana kadar bağlanmaz, buna "otomatik bağlama" adı verilir.


Ubuntu'da da durum böyledir. Ubuntu'da sistemin kurulu olduğu (ve kullanıcı ev dizininin bulunduğu) disk bölümü başlangıçta bağlanırken, bunların dışında kalan sabit disk bölümleri performans vb.  nedenlerle kullanıcı erişim sağladığı anda bağlanacak şekilde ayarlı gelir, bilgisayarı çalıştırıp Ubuntu masaüstüne ulaştığınızda bu disk bölümleriniz aslında henüz sisteme bağlanmamış olur. [[Dosya yöneticisi]] üzerinden bu disk bölümlerine tıkladığınız anda o disk bölümü "otomatik" olarak sisteme bağlanır. Bu açıdan baktığımızda kullanıcıların bu konuda yapması gereken herhangi bir işlem yoktur.


== Gizli dosyaların görüntülenmesi ==
[[Dosya:Bağlanmış diskler.png|center|thumb|400px|Bağlanan aygıtların yanında resimdeki gibi üçgen biçiminde düğmeler ortaya çıkar.]]
Windows'ta olduğu gibi Ubuntu'da da normal ayarlar ile göremediğimiz '''gizli dosyalar''' vardır. Ubuntu'da gizli dosyaları geçici olarak görünür hale getirmek isterseniz bunun için Nautilus dosya yöneticisinde ''Görünüm” menüsünde yer alan “Gizli Dosyaları Göster''  seçeneğine tıklamanız yeterlidir. Eğer tüm gizli dosyaları kalıcı olarak görünür hale getirmek istiyorsanız bunun için dosya yöneticisinde “Değiştir > Tercihler  > Gizli ve yedek dosyaları göster” yolunu izlemelisiniz.


Ubuntu'da gizli dosyaların dosya adının başında nokta bulunmaktadır, bu mantıkla adının başına nokta bırakılan herhangi bir dosya, gizli dosya haline gelir.
Bununla birlikte '''eğer belgelerinizi''' Ubuntu'nun kurulu olduğu disk bölümü dışında ayrı bir disk bölümünde bulunduruyorsanız (''örneğin [[Windows'un yanına Ubuntu kurmak|aynı bilgisayarda Windows ve Ubuntu]] kullanan kullanıcıların yaygın olarak tercih ettiği gibi NTFS biçimli ayrı bir belge alanı kullanıyorsanız'') bu durumda daha rahat ve sorunsuz bir kullanım için belgelerin bulunduğu o disk bölümünü bilgisayar başlangıcında bağlanacak şekilde ayarlamanızı '''tavsiye ederiz'''. Aksi halde, oluşturduğunuz çeşitli dosya ya da dizin kısayollarının çalışmaması gibi küçük çaplı sorunlarla karşılaşabilirsiniz. Gerekli ayarlamayı bir kaç tıkla kolayca gerçekleştirebilirsiniz. Ayrıntılı bilgi için bakınız: [[Diskleri başlangıçta bağlamak]]


=== Disk birleştirme ===
Windows'ta geleneksel tipteki sabit disklerde (içinde yuvarlak disk plakları olan SATA gibi) zaman içinde dosyaların parçalanmasına bağlı olarak meydana gelen performans kaybını gidermek için bir disk birleştirme aracı bulunur. Kullanıcılar, arada sırada bu programı çalıştırarak disk birleştirme işlemi yapar. Ubuntu'da ise herhangi bir disk birleştirme aracı bulunmaz, çünkü disk birleştirmeye Windows'taki gibi [http://whylinuxisbetter.net/tr/defragment/ ihtiyaç duyulmaz]. Ubuntu ve diğer pek çok Linux dağıtımı [[v:Ext|Ext]] dosya sistemini kullanmaktadır. Ext biçimli bölümlerdeki dosyalar Windows'ta kullanılan [[v:NTFS|NTFS]] ya da [[v:FAT|FAT]] gibi dosya sistemlerinde farklı bir dağılımla kaydedildiğinden parçalanma daha kayıt sırasında önlenmiş veya en aza indirilmiştir.


== Sistem süreçlerini görüntülemek ve sonlandırmak ==
== Sistem süreçlerini görüntülemek ve sonlandırmak ==
Windows'ta, çalışmakta olan programların listelenmesi, istenilen bir programın sonlandırılıması gibi amaçlar için kullanılan '''Görev Yöneticisi''''nin Ubuntu'daki karşılığı '''Sistem Gözlemcisi''''dir. Seçke menüsünde arama kutucuğunu kullanarak Sistem Gözlemcisi'ni açabilirsiniz. Cevap vermeyen bir programı Sistem Gözlemcisi arayüzünü açarak sonlandırabileceğiniz gibi bunun yerine '''xkill''' komutuna bir kısayol tanımlayarak çok daha pratik bir şekilde programları sonlanıdırabilirsiniz. Xkill kullanıldığında fare imleci bir çarpı işareti şeklini alır. Bu çarpı işareti ile istediğiniz pencereye tılayarak o programı anında sonlandırabilirsiniz. Xkill'i elbette komut satırı üzerinden kullanmak hiç de pratik olmayacaktır. Bu yüzden xkill komutu için herhangi bir kısayol tanımlamalısınız (mesela Ctrl + Alt + Gerisil gibi). Bunun için "Sistem Ayarları > Klavye > Kısayollar > Özel Kısayollar" yolunu izleyin ve orada (+) (ekle) simgesine tıklayın. Açılan kutucukta “Adı” bölümüne herhangi bir şey yazabilirsiniz mesela '''Sonlandırıcı''' yazın, “Komut” kısmına ise xkill yazıp Uygula tuşuna basın. Ardından "Kapalı" yazan yere tıklayıp kullanmak istediğiniz kısayola klavyeden tıklayın.
Windows'da, çalışmakta olan programların listelenmesi, istenilen bir programın sonlandırılması gibi amaçlar için kullanılan "Görev Yöneticisi" aracının Ubuntu'daki karşılığı [[Sistem Gözlemcisi]]'dir. Arama çubuğunu kullanarak Sistem Gözlemcisi'ne ulaşabilirsiniz. Cevap vermeyen bir programı Sistem Gözlemcisi arayüzünü açarak sonlandırabileceğiniz gibi isterseniz ilgili komuta önceden bir kısayol tanımlayarak, istediğiniz pencereye sadece tıklayarak da sonlandırabilirsiniz.
 
İsterseniz Sistem Gözlemcisi için de bir kısayol tanımlayabilirsin. Bunun için kısayol tanımlayacağınız komut şudur: '''gnome-system-monitor'''
 
 
== Disk birleştirme ==
Ubuntu'da Windows'taki gibi bir disk birleştirme aracı bulunmamaktadır, çünkü '''buna gerek yoktur.''' Ubuntu öntanımlı olarak EXT dosyalama biçimini kullanmaktadır, bu bölümlerdeki dosyalar Windows'ta kullanılan NTFS ya da FAT gibi biçimlerden farklı bir dağılımla kaydedildiğinden parçalanma daha kayıt sırasında önlenmiş veya en aza indirilmiştir.
 


== Komut satırı kullanımı ==
== Komut satırı kullanımı ==
Ubuntu'da günlük kullanım için komutlar ve konsol uygulamalarının kullanılmasına ve bilinmesine '''gerek yoktur'''.  Çeşitli forumlarda vb. ortamlarda bazı Linux kullanıcıları arayüz üzerinden yapılabilen pek çok işlemi de alışkanlıkları nedeniyle komut satırı üzerinden cevaplıyor olmaları sizi yanıltmasın, aslında komut satırı üzerinden anlatılan pek çok konunun arayüz üzerinden de yapılabileceğini bilmelisiniz.
Ubuntu, masaüstü kullanıcılarına yönelik bir Linux dağıtımıdır. Ubuntu'da günlük kullanım için komut satırı araçlarının kullanılmasına genel olarak gerek yoktur. Ancak bazı durumlarda komut satırı kullanmaya zorunlu olarak ihtiyaç duyulabilir. Örneğin bir hatanın tespiti için ve çözümlenmesi için komut satırından faydalanılabilir. Linux, son derece gelişmiş bir komut sistemine sahiptir. Sistem yöneticileri ve geliştiriciler Linux'un bu güçlü yanından özellikle istifade ederler.
 
Ancak bazı durumlarda komut satırının kullanılması bir zorunluluktan kaynaklanabilir. Örneğin bir hatanın tespiti için ve çözümlenmesi için komut satırı kullanmak zorunlu olabilir.
 
Ubuntu'da '''Uçbirim''' adı verilen komut satırı penceresine ulaşmak için Seçke menüsünde arama kutucuğuna '''''uçbirim''''' yazabilirsiniz ya da klavyeden ''Ctrl+Alt+T'' kısayolunu kullanabilirsiniz.
 


== Dış bağlantılar ==
Ubuntu'da komut satırı kullanımı için [[Uçbirim]] adı verilen bir araç yüklü gelir. Komut satırı penceresini açmak için klavyeden ''Ctrl + Alt + T'' kısayolunu kullanabilir ya da etkinliklere girip ''uçbirim'' sözcüğünü aratabilirsiniz.
* [http://www.whylinuxisbetter.net/index_tr.php?lang=tr Linux neden daha iyidir?]
* [http://ubuntu-manual.org/ Ubuntu El Kitabı] (İngilizce)


Forumlarda ya da başka kaynaklarda herhangi bir sorunun tespiti ya da çözümü için sizden genellikle '''sudo''' ile başlayan bir komutu girmeniz istenir. Komut satırı ekranında yetki almanızı sağlayan bu komutu kullandığınızda devamında kullanıcı parolanızı girmenizi bildiren bir iletiyle karşılaşırsınız. Kullanıcı parolanızı girerken, <u>sanki klavyeniz çalışmıyormuş gibi ekranda hiç bir değişiklik olmayacaktır</u>, bu normaldir. Siz parolanızı yazıp Enter tuşu ile devam etmelisiniz. (Tabi eğer klavyenizin nümerik tuş takımını kullanıyorsanız Num Lock'un açık olması gerektiğine dikkat ediniz.)


== ''Kaynakça'' ==
[[Kategori:Temel kategoriler| ]]
* Bu belgenin bazı bölümlerinde [http://tr.pardus-wiki.org PardusWiki'deki] "Windows'tan Pardus'a geçiş" belgesinden yararlanılmıştır.
[[Kategori:Ubuntu]]

03.06, 18 Ağustos 2023 itibarı ile sayfanın şu anki hâli

Bu belge, Windows ya da Mac işletim sistemlerini kullanan ve herhangi bir Linux deneyimi olmayan kullanıcıların hızlı bir şekilde Ubuntu Linux kullanmayı öğrenebilmeleri amacıyla hazırlanmıştır. Belgede Ubuntu'nun kullanım özellikleri yer yer Windows ile kıyaslanarak anlatılmıştır. Bu kılavuzu okuduktan sonra Sıkça Sorulan Sorular sayfasını da okuyarak kısa bir sürede kendi kendine yeten bir Ubuntu masaüstü kullanıcısı olabilirsiniz.

Ubuntu masaüstü kavramları

Ubuntu masaüstündeki çeşitli düğme ve çubukların isimleri alttaki görselde belirtilmiştir.

Masaüstü kavramları.png

Rıhtım

Rıhtım.png
  • Ekranın sol kenarında yer alan rıhtım adı verilen bu çubuk, kullanıcıların sık kullanabileceği çeşitli uygulamalara kısayol tuşları sağlamaktadır. Rıhtım aynı zamanda simge durumuna küçültülen pencerelerin de toplandığı yerdir.
  • Burada bulunan herhangi bir uygulama simgesi hem o uygulamayı başlatmak için kullanılır hem de o uygulamaya ait açık pencereler arasında geçiş yapmak için kullanılabilir.
  • Rıhtıma yeni uygulama simgeler ekleyebilirsiniz. Bunun için "Uygulamaları Göster" menüsüne girip istediğiniz uygulamayı bulun, ters tıklayıp (yani sağ tıklayıp) "Sık Kullanılanlara Ekle" deyin. Bir uygulama simgesini çıkarmak için ise rıhtımdaki simgesine ters tıklayıp "Sık Kullanılanlardan Çıkar" deyin.
  • Simgelerin sıralamasını değiştirebilirsiniz. Bunun için bir simgeye tıklayıp sürükle bırak yapın.
  • Rıhtımı ekranın altına ya da sağına taşıyabilir, genişliğini değiştirebilirsiniz. Bu ve benzeri ayarlamalar için "Ayarlar > Rıhtım" yolunu izleyin.
  • Çalışmakta olan uygulamaların simgelerinin solunda nokta işareti belirir. Bu işaretin görevi hangi uygulamaların açık olduğunu kullanıcıya bildirmektir.
  • Açık olan bir uygulamadan ikinci bir pencere açmak istediğinizde bunun için, uygulamanın rıhtımdaki simgesine ters tıklayıp menüdeki "Yeni Pencere" seçeneğini kullanabilirsiniz.

Etkinlikler genel görünümü

Ekranın sol üst köşesine tıkladığınızda ya da klavyeden Süper tuşuna bastığınızda etkinlikler genel görünümü ortaya çıkar ("Süper" tuşu, üzerinde pencere simgesi bulunan tuştur). Attaki resimde görüldüğü gibi etkinlikler genel görünümünde; açık tüm uygulama pencereleri ön izleme şeklinde görüntülenir, üstte bir arama çubuğu ortaya çıkar, sağ kenarda ise birden fazla çalışma alanı kullanmaya imkan veren "çalışma alanları paneli" ortaya çıkar.

Etkinlikler genel görünümü

Ubuntu'da çalışırken açık uygulama pencereleri arasında geçiş yapmak için kullanılabilecek yollardan biri etkinlikler genel görünümünü kullanmaktır. Pencereler arasında geçiş yapmak için kullanılabilecek tüm yöntemler belgenin ilerleyen bölümlerinde Pencere yönetimi başlığı altında detaylı olarak açıklanmıştır.

Arama çubuğu; sisteminizde yüklü bulunan uygulamaları, çeşitli ayar seçeneklerini, sisteminizde yüklü olmayan ancak uygulama mağazasından kurulabilen uygulamaları, dosyalarınızı, takvim kayıtlarını vb. öğeleri aramayı sağlar. Ayrıca basit hesap işlemleri için hesap makinesi olarak da kullanılabilir. Arama yapmak için arama çubuğuna tıklamanıza gerek yoktur. Bir şey aramak istediğinizde klavyeden Süper tuşuna basın (ya da sol üstten Etkinlikler düğmesine tıklayın) ve doğrudan yazmaya başlayın... Arama işlevinin hangi türden öğeleri arayıp aramayacağı da ayarlanabilir.

Etkinlikler genel görünümünde sağ kenarda ortaya çıkan çalışma alanları paneli ise çalışmalarınızı birden fazla masaüstünde (yani birden fazla çalışma alanında) yürütmenizi sağlar. Siz seçilen ortamda pençere açınca yeni "çalışma alanı paneli" oluşur. Çok sayıda uygulama penceresi ile çalışırken çalışmalarınızı daha organize bir şekilde yürütmek için bu özelliği kullanmak isteyebilirsiniz. Çalışma alanları panelinde ön tanımlı olarak iki adet çalışma alanını temsil eden ön izleme görüntüsü bulunur. Bir çalışma alanında çalışırken açmış olduğunuz bir pencereyi diğer çalışma alanına taşımak için etkinlikler genel görünümüne girin, pencereyi sürükleyip ekranın sağında istediğiniz çalışma alanının üzerine bırakın. Çalışma alanları arasında geçiş yapmak için ise etkinliklerdeyken fare tekerleğini döndürebilirsiniz ya da sağ taraftaki çalışma alanı ön izlemelerine tıklayabilirsiniz.

Etkinlikler genel görünümüne girdikten sonra herhangi bir işlem yapmayıp çıkmak isterseniz yine Etkinlikler düğmesine tıklayabilir ayrıca klavyeden Esc ya da Süper tuşlarını kullanabilirsiniz.

Sistem menüsü

Sistem menüsü.png

Masaüstünde sağ üst köşede yer alan sistem menüsü, ekran görüntüsünden de anlaşılacağı üzere ses seviyesi, ekran parlaklığı, internet bağlantısı, bilgisayarı kapatma, oturumu kilitleme gibi çeşitli seçeneklere ve Ayarlar arayüzüne ulaşmak için gerekli bir düğmeye ev sahipliği yapar.

Masaüstünde sağ üst köşesindeki simgelerin tamamı aslında tek bir düğmedir. Sistem menüsünü açmak için bu simgelerin bulunduğu alanda herhangi bir noktaya tıklamanız yeterlidir. Bu sayede örneğin ses seviyesini değiştirmek istediğinizde imleci tam olarak ses simgesinin üzerine odaklamanız gerekmez.

Menüde yer alan "ekranı döndür" simgesi, dikey veya yatay döndürmeyi destekleyen bir ekranınız varsa, ekranı döndürme özelliğini açmanızı ya da kapatmanızı sağlar. Eğer ekranınız döndürmeyi desteklemiyorsa bu düğmeyi göremezsiniz.

Ekranı kilitleme düğmesi ile bilgisayarınızı terk ederken başkalarının kullanmasını önlemek için ekranınızı kilitleyebilirsiniz.

Uygulamaları göster düğmesi

Uygulamaları Göster düğmesi.png

Ekranın sol alt köşesinde yer alan "Uygulamaları Göster" düğmesinin görevi bilgisayarınızda kurulu bulunan tüm uygulamaları ve sık kullandığınız uygulamaları listelemektir. Dilerseniz bu alanda bir uygulama simgesini diğerinin üzerine sürükleyerek uygulamaları klasörleyebilirsiniz.

Bildirim menüsü

Ekranın üst tarafında bulunan yatay çubuğun adı tepe çubuğu olup bu çubuğun ortasında gün/saat bilgisinin bulunduğu yer ise bildirim alanıdır. Gün/saat bilgisinin üzerine tıklayarak; sistem tarafından yapılan son bildirimlerin listesine ve takvime ulaşabilirsiniz. Bu menü aynı zamanda bir müzik çalar denetleyicisi sunar. Yani herhangi bir müzik çalar uygulaması ile müzik dinlerken bildirim menüsünü kullanarak çalan şarkıyı durdurabilir, sonraki-önceki şarkıya geçme gibi işlemleri kısayoldan yapabilirsiniz.

Bildirim menüsü.png

Bildirimler tıklanabilir özelliktedir. Örneğin bilgisayarınıza taktığınız bir USB belleğin içeriğine ulaşmak istediğinizde isterseniz ilk açılan bildirim kutucuğuna tıklayabilirsiniz ya da daha sonra herhangi bir zamanda bildirim menüsüne girip ilgili satıra tıklayabilirsiniz.

Dosya sistemi içinde gezinmek

System-file-manager.png

Ubuntu'da, klasörler arasında gezinmek için Dosyalar (orijinal adıyla GNOME Files) adında bir dosya yöneticisi kullanılmaktadır. Dosya yöneticisini açmak için rıhtımdaki kılasör simgesine tıklayınız.

"C: , D:" gibi sabit disk bölümleri nerede?

Ubuntu masaüstünü ilk açtığınızda Windows'taki gibi bir “Bilgisayarım” bölümünün bulunmadığını fark edecek ve muhtemelen C: , D: gibi yerel disk bölümlerini bulmaya çalışacaksınız. Ubuntu gibi Linux tabanlı işletim sistemlerinde depolama aygıtları C: , D: gibi harfler ile değil farklı bir şekilde tanımlanırlar.

Ubuntu'da, bilgisayarınızdaki mevcut yerel disk bölümlerine dosya yöneticisinde sol altta yer alan "Diğer Konumlar" bölümünden ulaşabilirsiniz. Ayrıca USB bellek, hafıza kartı, telefon, CD/DVD gibi harici depolama ortamlarına yine dosya yöneticisi arayüzündeki kenar çubuğundan ulaşabilirsiniz. Bu ortamları sistemden güvenli kaldırmak istediğinizde yine dosya yöneticisini açıp söz konusu diskin sağında yer alan üçgen biçimindeki simgeye tıklayabilir ya da diskin adına ters tıklayıp açılan menüdeki ilgili seçeneği kullanabilirsiniz.

Rıhtımda USB bellek simgesi

Ayrıca bilgisayarınıza USB bellek, hafıza kartı gibi harici bir ortam yerleştirdiğinizde masaüstünde rıhtıma otomatik olarak üstte sağdaki resimdeki gibi bir simge yerleşmektedir. Bu simgeye tıklayarak harici ortamın içeriğine kolayca ulaşabilir ve ayrıca bu simgeye ters tıklayarak güvenli kaldırma seçeneğine ulaşabilirsiniz.

Bu arada Ubuntu'da CD sürücü içinde herhangi bir disk takılı değil iken, dosya yöneticisi kenar çubuğunda CD/DVD ile ilgili herhangi bir seçenek aramayın, böyle bir seçenek bulunmaz.

Ubuntu'da sabit ya da taşınabilir depolama ortamlarının dizin hiyerarşisinde teknik olarak hangi konumlarda bulunduğunu öğrenmek isterseniz konuda Linux dosya sistemi hiyerarşisi sayfasından bilgi alabilirsiniz.

Program kurma, kaldırma, güncelleme

Programlar nasıl kurulur?

Yazılımlar paket yöneticisi arayüzü

Öncelikle belirtmek gerekir ki Ubuntu(Linux), Windows ve Mac farklı birer işletim sistemidir. setup.exe, install.exe gibi program kurulum dosyaları tamamen Windows platformuna hitaben hazırlandıkları için ne Mac işletim sistemi için ne de Ubuntu(Linux) işletim sistemi için bir anlam ifade etmezler. Bu nedenle Linux temelli bir işletim sistemi olan Ubuntu'ya, ancak Linux sürümü bulunan programlar kurulabilir.

Ubuntu'da programlar Yazılımlar arayüzü aracılığıyla uygulama mağazasından temin edilerek kurulurlar. Ubuntu paket (yazılım) depoları son derece zengindir, binlerce uygulama barındırır. Üreticisi tarafından ücretli olarak yayınlanan az sayıda uygulama haricinde büyük bir bölümü ücretsizdir.

Yeni bir programa ihtiyaç duyduğunuzda Yazılımlar'ı açın, istediğiniz programı arama düğmesini kullanarak ya da yazılım kategorileri arasında gezinerek bulun, "Kur" düğmesine tıklayarak yükleyin, hepsi bu kadar.

Yazılımlar aracı, geliştirilmesi erken evrelerde olan bir araç olup çeşitli hatalar barındırabilir. Diğer yandan bu araç, genel olarak uygulama niteliğinde olan yazılımları listeler, uygulama niteliğinde olmayan diğer paketleri, kütüphane, dil dosyası vb. yazılımları arama sonuçlarında göstermez. Kütüphane dosyası gibi uygulama niteliğinde olmayan yazılımları yönetmek isteyen kullanıcılar ilaveten geleneksel Synaptic Paket Yöneticisi aracını yükleyip kullanabilirler ya da Uçbirim komut satırını kullanabilirler. Ubuntu'da program kurulumu konusunda aklınıza gelebilecek diğer tüm soruların cevaplarını almak için Ubuntu'da yazılım kurmak maddesini okumanızı tavsiye ederiz.

Windows programları (.exe dosyaları) çalıştırılabilir mi?

Hem evet hem de hayır. Önceki başlıkta da belirttiğimiz gibi Ubuntu(Linux), Windows ve Mac farklı mimarilere sahip işletim sistemleridir. Bir işletim sisteminin mimarisine uygun olarak yazılmış programlar, diğer işletim sistemlerinde normal şartlarda çalışmazlar. Yani setup.exe, install.exe gibi program kurulum dosyaları tamamen Windows platformuna hitaben yazıldıkları için Ubuntu'ya kurulamazlar.

Windows üzerinde kullanılabilen bir programı Ubuntu'da kullanmak istiyorsanız öncelikle Ubuntu uygulama mağazasında (Yazılımlar ya da Synaptic üzerinden) o programın adını aratın. Programın üreticisi Linux sürümünü üretiyor ise büyük ihtimalle Ubuntu uygulama mağazasında da bulunur.

Diğer yandan Linux sürümü bulunmayan Windows programlarının .exe biçimli kurulum dosyalarını Linux'da kullanabilmek için Wine gibi üçüncü parti öykünücü yazılımlar (İng. emulator) geliştirilmiştir. Wine sayesinde pek çok Windows programı (.exe dosyası) Linux ya da Mac altında çalıştırılarak kullanılabilmektedir. Ancak öykünüm yazılımları her yazılımı çalıştıramazlar, çalışan yazılımların da düzgün çalışacağını ve tüm özelliklerinin kullanılabileceğini garanti edemezler.

Windows yazılımlarını Ubuntu üzerinde çalıştırmayı denemek yerine Linux dünyasında yer alan kaliteli muadil yazılımları araştırıp kullanmanız daima en sağlıklı çözüm olacaktır. Windows'ta sıkça kullanılan programların Ubuntu'daki bazı alternatiflerini buradan öğrenebilirsiniz.

Programlar nasıl kaldırılır?

Program kaldırma işlemi de yine Yazılımlar paket yöneticisi üzerinden yapılır. Kaldırmak istediğiniz programı Yazılımlar arayüzündeki arama düğmesini kullanarak bulun, karşınıza gelen "Kaldır" düğmesine tıklayarak kaldırın.

Güncellemeler nasıl yapılır?

Windows işletim sisteminde güncellemeler için kullanılan "Windows Update" isimli araç sistemde kurulu bulunan tüm yazılımları değil sadece Windows'un kendisi ve Windows'a ait diğer bazı yazılımları günceleyebilir. Bu nedenle Windows kullanıcıları, sistemlerine farklı kaynaklardan temin ederek kurdukları çeşitli uygulamaları tek tek güncellemeleri gerekir. Linux'ta ise sisteme sonradan kurulan programlar da dahil olmak üzere her türlü yazılımı denetleyip tek tıkla güncelleyebilen paket yönetim sistemleri kullanılır.

Ubuntu'da güncellemeler öntanımlı ayarlara göre arkaplanda otomatik olarak denetlenir. Güncellemeleri herhangi bir zamanda elle denetlemek isterseniz etkinliklere girip arama çubuğunda “Yazılım Güncelleştirici” aracını aratarak çalıştırabilirsiniz. Güncelleme ayarlarını değiştirmek için ise Yazılım ve Güncelleştirmeler isimli aracı açıp "Güncelleştirmeler" sekmesini üzerinden yapabilirsiniz.

Donanımlar

Donanımlar nasıl tanıtılır?

Ubuntu'da donanım tanıtma işlemleri genellikle otomatik olarak yapılır. Yani Ubuntu'yu kurduğunuzda donanımlarınızın hemen hepsinin otomatik olarak tanınarak kullanıma hazır hale gelmesi beklenir, dolayısıyla elle herhangi bir sürücü yüklemeniz gerekmez. Çünkü binlerce çeşit donanıma ait sürücüler Ubuntu (Linux çekirdeği) ile birlikte yüklü gelmektedir. Bununla birlikte özellikle ekran kartları için aşağıdaki başlıkta bahsedildiği gibi ek sürücü yüklemeniz gerekebilir. Bunun sebebi, bazı ekran kartı üreticilerinin, sürücüleri kapalı kodlu olarak yayınlaması ve getirdikleri çeşitli lisans kısıtlamaları ile ilgilidir.

Bu arada Windows'a yönelik olarak hazırlanmış .exe biçimli program kurulum dosyaları Ubuntu'ya kurulamadığı gibi aynı şekilde .exe biçimli sürücü paketleri de Ubuntu'ya kurulamaz. Zaten Ubuntu'nun otomatik donanım tanıma desteği sayesinde böyle bir ihtiyaç da olmaz.

Ubuntu'da donanımlarınız ile ilgili herhangi bir sorun yaşamanız halinde aşağıdaki seçenekleri deneyebilirsiniz.

  • UbuntuWiki'nin Donanım bölümünde ve Ubuntu-tr Forum sayfasında araştırma yapınız.
  • Ubuntu Desktop certified hardware sayfasına girin. Bu sayfada, Ubuntu altında resmi olarak test edilerek sertifikalandırılmış çeşitli markalardan bilgisayarların Ubuntu altındaki çalışma durumları ve varsa yaşanılan sorunlar, yapılması gereken işlemler hakkında İngilizce dilinde bilgi verilmektedir. Bu sayfada bilgisayarınızı aratın.
  • Bir arama motoruyla donanımınızın adının yanına "Linux" yazarak arama yapın. Örneğin Hp 1022 marka yazıcı için Hp 1022 Linux şeklinde arama yapabilirsiniz.
  • Sorunu Forumdan'da dile getirerek gönüllülerden yardım isteyebilirsiniz.

Ekran kartları

Ubuntu kurulumu ile beraber ekran kartınız için çoğunlukla açık kaynak toplulukları tarafından yazılmış sürücü paketleri kurulur. Ancak bu sürücüler çeşitli masaüstü efektlerinin, 3 boyutlu oyunların ve diğer 3B yazılımların çalışabilmesi için (ya da tam performansla çalışabilmesi için) yeterli gelmeyebilir. Bu nedenle ekran kartınızın tüm özelliklerini kullanabilmek için kart üreticisi tarafından sağlanan kapalı kodlu-sahipli resmi sürücü paketlerini kullanmak isteyebilirsiniz. Ekran kartı sürücü değiştirme işlemi Yazılım ve Güncelleştirmeler aracında "Ek Sürücüler" sekmesi üzerinden kolayca gerçekleştirilebilir. Ancak bu işlemi uygulamak isterseniz öncelikle Ekran kartları sayfasını dikkatlice okumanızı önemle tavsiye ederiz.

Yazıcılar/Tarayıcılar

Ubuntu kurulumu ile birlikte yüzlerce çeşitli marka/model yazıcının Ubuntu'da çalışabilmesi için gereken sürücü paketleri de sisteme yüklenmektedir. Ubuntu'nun sahip olduğu otomatik yazıcı tanıtma özelliği sayesinde pek çok yerel yazıcı, hiçbir işlem yapılmadan otomatik olarak tanınarak kullanıma hazır hale gelmektedir. Yazıcıyı bilgisayara takıp güç düğmesine bastıktan sonra sistemin yazıcıyı tanımasını bekleyin, adından herhangi bir belgeyi açıp yazdırmayı deneyebilirsiniz. Ubuntu'ta belge ya da resim taramak için Basit Tarama (Simple Scan) adında bir program hazır yüklü gelmektedir. Bu tarama programını açmak için etkinliklere girip örneğin “tarama” sözcüğünü aratın.

Yazıcı ve tarayıcılar konusunda detaylı bilgi edinmek için Yazıcılar/Tarayıcılar maddesine bakabilirsiniz.

Diğer donanımlar

Bluetooth aygıtlarından kablosuz ağ kartlarına, web kamerasından klavyeye kadar her çeşit donanımın kullanılması ya da ayarlanması ile ilgili belgelere Donanım sayfası üzerinden ulaşabilirsiniz.

Ayrıca Ubuntu'yu kurmadan önce, Ubuntu'yu canlı DVD/USB olarak deneyerek bilgisayarınızdaki donanımların Ubuntu üzerindeki çalışma durumlarını önceden test etmeniz de mümkündür.

Pencere yönetimi

Pencereler arasında geçiş yapmak

Ubuntu'da simge durumuna küçültülmüş pencerelere ulaşmak ve açık diğer tüm uygulamalar arasında geçiş yapmak için pek çok pratik yol bulunur. Şimdi örnek olarak bir adet Firefox penceresi, iki adet LibreOffice Writer penceresi ve bir adet dosya yöneticisi penceresi açarak bu farklı yöntemleri deneyerek beraber inceleyelim.

1. yol : Geçiş yapmak istediğiniz uygulamanın rıhtım üzerindeki simgesine tıklayarak geçiş yapabilirsiniz. Eğer o uygulamadan birden fazla sayıda pencere açık ise karşınıza Resim 1'deki gibi pencerelerin önizlemeleri karşınıza gelir. İstediğiniz ön izleme penceresine tıklayarak açabilirsiniz.
2. yol : Etkinlikler genel görünümüne girerek açık uygulama pencereleri arasında geçip yapabilirsiniz. Bunun için sol üst köşedeki "Etkinlikler" düğmesine ya da klavyeden Süper tuşuna tıklayın. Açık tüm uygulama pencereleri büyük ön izleme pencereleri şeklinde ekrana döşenecektir, istediğinize tıklayarak geçiş yapabilirsiniz. İsterseniz ufak bir ayarlama yaparak, Etkinlikler düğmesine tıklamak yerine imleci ekranın sol üst köşesine götürdüğünüzde (tıklamaya gerek olmaksızın) etkinliklerin açılmasını sağlayabilir böylece bu işlevi daha pratik bir şekilde kullanabilirsiniz. Gerekli ayarlama için "İnce Ayarlar > Tepe Çubuğu" yolunu izleyiniz.
3. yol : Alt + Sekme tuş bileşimini kullanarak açık tüm uygulama pencereleri arasında geçiş yapabilirsiniz. Alt+ Sekme yaptığınızda, açık uygulamalar Resim 2'deki gibi ekranın ortasında listelenecektir. Burada elinizi Alt tuşundan çekmeden tekrar tekrar sekme (tab) tuşuna tıklayarak istediğiniz uygulamanın üzerine gelin, ardından ellerinizi tuşlardan çekin.
Ayrıca Alt+Sekme ile birden fazla sayıda penceresi açık olan bir uygulamanın üzerine geldikten sonra (LibreOffice Writer) elinizi Alt tuşundan çekmeden Alt + " yaparak o uygulamanın pencereleri arasında geçiş yapabilirsiniz.
4. yol : Alt + " tuş bileşimini kullanarak o sırada aktif olan uygulamanın diğer pencereleri arasında geçiş yapabilirsiniz. Örneğin 2 adet LibreOffice Writer penceresinden herhangi birinde çalışırken Alt + " yapın, elinizi Alt tuşundan çekmeden tekrar tekrar " tuşuna tıklayın.
Resim 1
Resim 2: Alt + Sekme ile açık pencereler arasında geçiş

Ayrıca tüm pencereleri simge durumuna küçülterek masaüstünü görüntülemek için Windows'ta olduğu gibi klavyeden Süper + D tuş bileşimini kullanabilirsiniz.

Pencereleri taşımak / boyutunu değiştirmek/ döşemek

Bir pencereyi taşımak yani masaüstünde farklı bir konuma hareket ettirmek için pencerenin üst tarafındaki başlık çubuğundan tutup (fare ile basılı tutup) masaüstünde istediğiniz bir yere doğru sürükleyip bırakın.

Bir pencereyi büyütmek ya da küçültmek için elbette pencerenin herhangi bir köşesinden tutup istediğiniz yöne doğru ilerletip bırakabilirsiniz.

Bazen masaüstünün yarısını bir pencerenin, diğer yarısını da başka bir pencerenin kaplamasını isteyebilirsiniz. Bunun için iki pencereyi teker teker boyutlandırıp ekranın yarısını kaplayacak hale getirmeniz gerekmez. Bu gibi durumlarda pencerelerden birini başlık çubuğundan tutup ekranın en soluna doğru sürükleyebildiğiniz kadar sürükleyip bırakın, bunu yaptığınızda pencere otomatikman ekranın sol yarısını kaplayacaktır. Diğer pencereyi de benzer şekilde sağ tarafa doğru sürükleyerek ekranın sağ tarafını kaplamasını sağlayabilirsiniz. Aynı işlemleri klavye Süper + Sol Ok ve Süper + Sağ Ok tuş bileşimlerini kullanarak da gerçekleştirebilirsiniz.

Ayarlar

Ayarlar arayüzünde "Güç" bölümü

Ubuntu'da; kullanıcı hesapları, yazıcı/fare/klavye gibi donanımların ayarlanması, masaüstü görünüm özelliklerinin değiştirilmesi, dil ve erişilebilirlik ayarları gibi her türlü ayarlama işlemleri Ayarlar arayüzü üzerinden gerçekleştirilir. Ayarlar'ı açmak için masaüstünde sağ üst köşedeki sistem menüsüne girip menüde yer alan ilgili düğmeyi kullanabilirsiniz.

Ayrıca masaüstünü daha detaylı şekilde özelleştirmek (simge seti, pencere, tepe çubuğu ayarları vb.) ve daha detaylı pek çok ayar seçeneği için uygulama mağazasından İnce Ayarlar aracını yükleyip kullanabilirsiniz.

Ubuntu ile çalışmak

İnternet araçları

İnternet'te gezinmek : İnternette gezinmek için Ubuntu ile birlikte Mozilla Firefox kurulu gelmektedir. Geniş bir eklenti desteğine sahip Firefox'u, eklentiler aracılığıyla ihtiyaçlarınıza göre özelleştirebilirsiniz. Ayrıca Google Chrome, Opera gibi diğer alternatifler de kurulabilir.
E-posta okumak : E-postalarınızı okumak, organize etmek için Ubuntu ile kurulu gelen Mozilla Thunderbird'i kullanabilirsiniz. Ayrıca uygulama mağazasından Geary, Mailspring gibi alternatif uygulamalar bulabilirsiniz.
Sohbet ve iletişim : Mesajlaşmak için web tarayıcı üzerinden WhatsApp Web'i kullanabilir, Telegram ve Signal'in masaüstü uygulamalarını yükleyip kullanabilirsiniz. İnternet üzerinden sesli ve görüntülü görüşme yapmak için: Skype, Jami, Discord gibi uygulamaları kullanabilirsiniz.

Çokluortam uygulamaları

Müzik dinlemek : Müzik dinlemek için Ubuntu ile birlikte Rhythmbox yüklü gelmektedir. Alternatif olarak Audacious'u ayrıca çevirimçi müzik platformu Spotify'ın masaüstü uygulamasını kurabilirsiniz.
Film izlemek : Film izlemek için Ubuntu ile birlikte Videolar isimli (orijinal adıyla GNOME Videos) oynatıcı yüklü gelmektedir. Elbette uygulama mağazasında pek çok alternatif video oynatıcı bulabilirsiniz. Örneğin, Windows ortamında da yaygın bir şekilde kullanılan VLC, SMPlayer gibi...
CD/DVD yazdırmak :
Dosya yöneticisinde CD/DVD yazdırma
Bilgisayarınıza boş bir CD/DVD taktıktan sonra otomatik olarak gelen penceredeki ilgili seçeneklerini kullanarak ya da yazdırmak istediğiniz verileri dosya yöneticisi üzerinden boş CD/DVD üzerine sürükleyip bırakarak kolayca yazdırabilirsiniz. Ayrıca uygulama mağazasından K3b ya da Brasero CD/DVD yazdırma araçlarından birini yükleyip kullanabilirsiniz. Brasero'yu kullanarak ses CD'si - video diski oluşturma, kalıp dosyası hazırlama gibi sık kullanılan tüm işlemleri gerçekleştirebilirsiniz. Eğer daha gelişmiş ve tam teşekküllü bir CD/DVD yazdırma programı isterseniz K3b'yi kullanabilirsiniz.

Grafik uygulamaları

Resim işlemek : Özgür yazılım dünyasının en önde gelen projelerinden biri olan Gimp, dijital fotoğraflarınız üzerinde işlem yapmak için size tüm olanakları sunmaktadır. Basit resim düzenleme/boyama işlemleri için ise KolourPaint, Pinta gibi uygulamalar kullanılabilir.
Fotoğraf albümü : Shotwell ile fotoğraf arşivinizi albümler halinde düzenleyebilir ve görüntüleyebilirsiniz. Alternatif olarak DigiKam'ı deneyebilirsiniz.
Tarayıcıyı kullanmak : Fiziksel belgelerinizi, fotoğraf ve diğer dosyalarınızı tarayıp bilgisayara kaydetmeniz için Ubuntu ile kurulu gelen Basit Tarama (Simple Scan) uygulamasını kullanabilirsiniz. Arama çubuğuna "tarama" gibi bir ifade girerek programa ulaşabilirsiniz.

Ofis uygulamaları

Ubuntu, dünya çapında milyonlarca kişi ve sayısız kuruluş tarafından kullanılan özgür ve ücretsiz LibreOffice paketini içermektedir. The Document Foundation (Belge Vakfı) öncülüğünde geliştirilen LibreOffice, bireysel kullanıcılardan profesyonel ihtiyaçlara kadar geniş bir yelpazede kullanılmaktadır. Windows, Linux, Mac OS işletim sistemlerinde kullanılabilir.

LibreOffice uygulamaları yerel olarak OpenDocument adı verilen, ISO standardı haline gelmiş özgür dosya biçimlerini (.odt, .ods, .odp vb.) kullanır. Ayrıca Microsoft Office tarafından yerel dosya biçimi olarak kullanılan (.doc, .docx, .xls, .xlsx, .ppt, .pptx, .pps, .ppsx) biçimlerini destekler. Yani Microsoft Office ile oluşturulmuş bu biçimlerdeki dosyaları LibreOffice ile açabilir, düzenleyebilir yine aynı biçimlerde kayıt yapabilirsiniz ya da LibreOffice'de bu biçimlerde sıfırdan belge üretebilirsiniz.

LibreOffice'in Microsoft Office yerel dosya biçimi desteği iyi düzeyde olsa da kusursuz değildir. MicrosoftOffice (.doc, .docx, .xls, .xlsx, .ppt, .pptx, .pps, .ppsx) biçimlerinde üretilmiş dosyalar LibreOffice'de açıldığında bazı biçimlendirme farklılıkları, kayıklıklar oluşabilir.

OpenDocument sayesinde bu standartı destekleyen LibreOffice gibi yazılımlar tarafından, belirli bir üreticiden bağımsız şekilde belgeler üretilebilmekte ve açılıp incelenebilmektedir. LibreOffice Writer, Calc ve Impress tarafından kullanılan OpenDocument biçimleri altta listelenmiştir.

LibreOffice Writer  : .odt - (Microsoft Word biçimleri olan  .doc ve .docx'in karşılığı)
LibreOffice Calc    : .ods - (Microsoft Excel biçimleri olan .xls ve .xlsx'in karşılığı)
LibreOffice Impress : .odp - (Microsoft PowerPoint biçimleri olan .ppt, .pps, .pptx, .ppsx'in karşılığı)

Diğer yandan Microsoft Office; 2007 SP2 sürümünden itibaren OpenDocument biçimlerini de desteklemeye başlamıştır. Yani LibreOffice'de OpenDocument biçimlerinde oluşturduğunuz dosyaları Microsoft Office'de açıp kullanabilirsiniz. Ek olarak Ubuntu'da Microsoft Office'in çevirimiçi sürümünü web tarayıcı üzerinden kullanabilirsiniz, ayrıntılı bilgi için bakınız.

Güvenlik

Virüsler

Güvenlik Ubuntu gibi Linux tabanlı bir işletim sistemlerinin en güçlü yanlarından biridir. Zararlı yazılımların Unix ve Linux sistemlerin mimarisinden kaynaklanan nedenlere sistemler arasında yayılması bir hayli zordur, ancak imkansız değildir. Ayrıca Linux'ta kullanıcıların kurmak istedikleri programları herhangi bir web sitesinden değil doğrudan dağıtımın resmi paket depoları üzerinden (Yazılımlar arayüzü gibi) temin etmesi de bu sağlam yapıyı desteklemektedir. Linux, güvenli yapısı nedeniyle günümüzde dünya genelinde sunucu sistemlerde en çok tercih edilen işletim sistemidir.

Masaüstü ya da sunucu Linux sistemler üzerinde kullanılabilecek bazı anti-virüs programları ile karşılaşabilirsiniz (örneğin ClamAV gibi). Ancak bu antivirüs yazılımları, Linux virüslerine yönelik değil Windows virüslerini tespit edip temizlemeye yöneliktir. Windows virüsleri Linux sistemlerde çalışamazlar ve sisteme herhangi bir zarar veremezler. Bu antivirüs yazılımlarına özellikle, e-posta sunucusu ya da dosya sunucusu olarak kullanılan Linux sistemlerde ihtiyaç duyulmaktadır.

Masaüstü ya da sunucu Linux sistemlerde, "Linux virüslerini" temizlemek için ise kullanılabilecek herhangi bir anti-virüs programı yoktur çünkü ortada dolaşan "Linux virüsleri" yoktur.

Diğer yandan İnternet dolandırıcılarının, amaçlarına ulaşmak için (örneğin banka hesaplarını ele geçirmek için) zararlı yazılım yükleme dışında işletim sisteminden bağımsız bir çok farklı yöntem kullandıkları da unutulmamalıdır. Örneğin size bankanız adına bir e-posta gönderip sahte bir siteye yönlendirerek banka hesabı bilgilerinizi öğrenebilirler. Virüsler konusunda daha geniş bilgi için Linux ve virüsler maddesine bakabilirsiniz.

Güvenlik duvarı

Ubuntu'da varsayılan olarak İnternet portları kapalı olduğundan kullanıcılar genellikle bir güvenlik duvarına ihtiyaç duyulmasalar da çeşitli gereksinimlerden dolayı Ubuntu ile birlikte UFW güvenlik duvarı aracı yüklü gelmektedir. Güvenlik duvarını bir arayüz üzerinden yönetebilmek için uygulama mağazasından gufw paketini kurup kullanabilirsiniz.

Güvenlik duvarı hakkında daha geniş bilgi için Ubuntu'da güvenlik duvarı kullanımı belgesini okuyabilirsiniz.

Erişim hakları

Ubuntu, diğer Linux dağıtımları gibi UNIX sisteminin kullanıcı yetkilendirme standartlarını kullanır, bu standartlar sayesinde büyük sunuculardaki yüksek güvenlik özellikleri masaüstü Linux sistemler için de sıradan bir özellik olur. Linux sistemi, esinlendiği Unix gibi çok kullanıcılı bir sistem olarak geliştirilmiştir. Bir Linux sistemi, aynı anda yüzlerce kullanıcı tarafından kullanılabilir ve bu kullanıcıların hiçbirisi bir diğerinin belge ve ayarlarına ulaşamadığı gibi hiçbir sistem kaynağına da izinsiz erişemez. Masaüstü Linux sistemler her ne kadar bu kadar çok kullanıcıyı hedeflemiyor ve bu imkanları pek kullanmıyor olsa da güvenlik açısından bu erişim güvenlik politikası aynen uygulanmaktadır.

Linux sistemlerde tüm yetkilere sahip bir yönetici hesabı bulunur ve bu hesabın kullanıcı adı root 'dur. Root hesabı, Windows'taki sistem yöneticisi olan Administrator hesabına benzetilebilir. Ancak aralarındaki yetkilendirme sistemi farklı olduğundan root kullanıcısı ile diğer kullanıcılar arasındaki yetki farkı Windows'takinden daha büyüktür. Ubuntu'da yetkili kullanıcı hakları elde etmek için oturumun Root olarak açılmasına gerek yoktur. Zaten Root olarak oturumun açılması, bazı sakıncalar barındırıyor olması nedeniyle varsayılan olarak engellenmiştir. Yetkili kullanıcı hakları gerektiren bir işlemi yapmak istediğinizde (örneğin bir yazılım kurmak istediğinizde), size yetkili kullanıcı şifresini soran bir pencere ile karşılaşırsınız. Bu pencerede yetkili kullanıcı şifresini girerek geçici olarak root yetkisi almış olursunuz.

Root hakları elde etme konusunda ayrıntılı bilgi için bkz. Root (kök kullanıcı) hakları elde etmek

Dosya dizin hiyerarşisi

  • Windows işletim sisteminde, her bir depolama aygıtı için ayrı bir kök (başlangıç) dizin bulunur. İşletim sisteminin kurulu olduğu disk bölümü C kök dizininden başlar, sonraki sabit disk bölümü D kök dizininden başlar, USB bellek, CD gibi diğer depolama aygıtları da aynı şekilde farklı harflerle ifade edilen kök dizinlerden başlar. Ubuntu gibi Linux işletim sistemlerinde ise tek bir kök dizin bulunur. Linux'ta tüm depolama ortamlarının, dosya ve dizinlerin adresi / işaretiyle gösterilen kök dizinden başlayarak dallanıp budaklanır.
- İşletim sisteminin kurulu olduğu disk bölümündeki içeriğe / dizininden ulaşılır.
- Diğer sabit disk bölümlerine ve taşınabilir depolama ortamlarına ise bu dizin altındaki /mnt ve /media dizinlerinden ulaşılabilir (dosya yöneticisine elle bir adres girebilmek için Ctrl+L yaparak adres çubuğunu açınız).
  • Kök dizin altında bulunan home dizini içinde her kullanıcının kendi adında bir alt klasörü bulunur (örneğin /home/ahmet , /home/ayşe gibi). Bu dizinlere o kullanıcının "ev dizini" denilir. Kullanıcı, parolasıyla sisteme giriş yaptıktan itibaren gerçekleştirdiği her işlemi pratikte bu dizininde gerçekleştirir. İnternet geçmişi, oynanan oyunların puanları gibi çeşitli kişisel dosyalar ve hatta arka plan resimleri, temalar ve benzeri ayarlar da her kullanıcıya ayrı ayrı açılmış kullanıcı ev dizini içinde yer alan gizli dosya ve dizinlerde saklanır. Elbette hiçbir kullanıcı bir diğerinin seçimlerini değiştiremez ve diğer kullanıcıların özel dosyalarına erişemez.
  • Windows'ta dosya adreslerinde \ (ters slaş) işareti kullanılırken Linux'ta / işareti kullanılır.
  • Windows'ta dosya ve dizin adlarında küçük büyük harf duyarlılığı yoktur, KLASOR_ADI ve klasor_adi aynı şeydir, fark etmez. Ubuntu'da (Linux'ta) ise bunlar farklı klasörlerdir.

Gizli dosyaların görüntülenmesi

Gizli dosyalar.png

Windows'ta olduğu gibi Ubuntu'da da normal ayarlar ile göremediğimiz gizli dosyalar vardır. Gizli dosyaları görüntülemek için Dosyalar aracını açıp resimde (1) olarak gösterilen düğmeye tıklayın, açılan menüdeki "Gizli Dosyaları Göster" seçeneğini işaretli hale getirin. Ayrıca isterseniz klavyeden Ctrl + H tuş bileşimini kullanarak da gizli dosyaları görünür hale getirebilir ve tekrar görünmez hale getirebilirsiniz.

Örneğin kullanıcı ev dizininde normalde "Belgeler, Resimler, Müzik, Videolar..." adında bir kaç klasör görünür. Gizli dosyaları görünür hale getirdiğinizde ise bu dizin içerisinde aslında daha başka çeşitli gizli dosya ve dizinlerin bulunduğunu görebilirsiniz. Dikkat ederseniz tüm bu gizli dosya ve dizinlerin adı nokta karakteri ile başlar. Ubuntu'da (Linux'ta) tüm gizli dosya ve dizinlerin adının başında nokta karakteri bulunur, dolayısıyla adının başına nokta bıraktığınız herhangi bir dosya otomatikman gizli dosya haline gelir.

Disk yönetimi

Windows'ta yer alan disk yönetim aracının Ubuntu'daki karşılığı Diskler'dir (orijinal adıyla GNOME Disks). Ubuntu ile kurulu gelen bu araca ulaşmak için etkinliklere girip diskler kelimesini aratabilirsiniz. Bu program aracılığıyla bilgisayarınıza bağlı tüm disk bölümlerini görüntüleyebilir, disk bölümlerini silebilir, biçimlendirebilir, bağlama-ayırma işlemleri yapabilir ve ayrıca disk kalıp dosyalarını (.iso, .img) sisteme bağlayabilirsiniz. Eğer disk yönetimi konusunda daha detaylı bir araç kullanmak isterseniz uygulama mağazasından GParted uygulamasını yükleyebilirsiniz.

Disklerin başlangıçta bağlanması

Bağlanmak (İng. mount) demek, bir disk bölümünün sisteme bağlanarak kullanıma hazır hâle gelmesi demektir. Windows işletim sistemi, bilgisayardaki disk bölümlerinin tümünü açılışta bağlarken Linux dağıtımlarında ise bu durum seçimliktir, istenirse bazı disk bölümleri kullanıcı ilk erişimi sağlayana kadar bağlanmaz, buna "otomatik bağlama" adı verilir.

Ubuntu'da da durum böyledir. Ubuntu'da sistemin kurulu olduğu (ve kullanıcı ev dizininin bulunduğu) disk bölümü başlangıçta bağlanırken, bunların dışında kalan sabit disk bölümleri performans vb. nedenlerle kullanıcı erişim sağladığı anda bağlanacak şekilde ayarlı gelir, bilgisayarı çalıştırıp Ubuntu masaüstüne ulaştığınızda bu disk bölümleriniz aslında henüz sisteme bağlanmamış olur. Dosya yöneticisi üzerinden bu disk bölümlerine tıkladığınız anda o disk bölümü "otomatik" olarak sisteme bağlanır. Bu açıdan baktığımızda kullanıcıların bu konuda yapması gereken herhangi bir işlem yoktur.

Bağlanan aygıtların yanında resimdeki gibi üçgen biçiminde düğmeler ortaya çıkar.

Bununla birlikte eğer belgelerinizi Ubuntu'nun kurulu olduğu disk bölümü dışında ayrı bir disk bölümünde bulunduruyorsanız (örneğin aynı bilgisayarda Windows ve Ubuntu kullanan kullanıcıların yaygın olarak tercih ettiği gibi NTFS biçimli ayrı bir belge alanı kullanıyorsanız) bu durumda daha rahat ve sorunsuz bir kullanım için belgelerin bulunduğu o disk bölümünü bilgisayar başlangıcında bağlanacak şekilde ayarlamanızı tavsiye ederiz. Aksi halde, oluşturduğunuz çeşitli dosya ya da dizin kısayollarının çalışmaması gibi küçük çaplı sorunlarla karşılaşabilirsiniz. Gerekli ayarlamayı bir kaç tıkla kolayca gerçekleştirebilirsiniz. Ayrıntılı bilgi için bakınız: Diskleri başlangıçta bağlamak

Disk birleştirme

Windows'ta geleneksel tipteki sabit disklerde (içinde yuvarlak disk plakları olan SATA gibi) zaman içinde dosyaların parçalanmasına bağlı olarak meydana gelen performans kaybını gidermek için bir disk birleştirme aracı bulunur. Kullanıcılar, arada sırada bu programı çalıştırarak disk birleştirme işlemi yapar. Ubuntu'da ise herhangi bir disk birleştirme aracı bulunmaz, çünkü disk birleştirmeye Windows'taki gibi ihtiyaç duyulmaz. Ubuntu ve diğer pek çok Linux dağıtımı Ext dosya sistemini kullanmaktadır. Ext biçimli bölümlerdeki dosyalar Windows'ta kullanılan NTFS ya da FAT gibi dosya sistemlerinde farklı bir dağılımla kaydedildiğinden parçalanma daha kayıt sırasında önlenmiş veya en aza indirilmiştir.

Sistem süreçlerini görüntülemek ve sonlandırmak

Windows'da, çalışmakta olan programların listelenmesi, istenilen bir programın sonlandırılması gibi amaçlar için kullanılan "Görev Yöneticisi" aracının Ubuntu'daki karşılığı Sistem Gözlemcisi'dir. Arama çubuğunu kullanarak Sistem Gözlemcisi'ne ulaşabilirsiniz. Cevap vermeyen bir programı Sistem Gözlemcisi arayüzünü açarak sonlandırabileceğiniz gibi isterseniz ilgili komuta önceden bir kısayol tanımlayarak, istediğiniz pencereye sadece tıklayarak da sonlandırabilirsiniz.

Komut satırı kullanımı

Ubuntu, masaüstü kullanıcılarına yönelik bir Linux dağıtımıdır. Ubuntu'da günlük kullanım için komut satırı araçlarının kullanılmasına genel olarak gerek yoktur. Ancak bazı durumlarda komut satırı kullanmaya zorunlu olarak ihtiyaç duyulabilir. Örneğin bir hatanın tespiti için ve çözümlenmesi için komut satırından faydalanılabilir. Linux, son derece gelişmiş bir komut sistemine sahiptir. Sistem yöneticileri ve geliştiriciler Linux'un bu güçlü yanından özellikle istifade ederler.

Ubuntu'da komut satırı kullanımı için Uçbirim adı verilen bir araç yüklü gelir. Komut satırı penceresini açmak için klavyeden Ctrl + Alt + T kısayolunu kullanabilir ya da etkinliklere girip uçbirim sözcüğünü aratabilirsiniz.

Forumlarda ya da başka kaynaklarda herhangi bir sorunun tespiti ya da çözümü için sizden genellikle sudo ile başlayan bir komutu girmeniz istenir. Komut satırı ekranında yetki almanızı sağlayan bu komutu kullandığınızda devamında kullanıcı parolanızı girmenizi bildiren bir iletiyle karşılaşırsınız. Kullanıcı parolanızı girerken, sanki klavyeniz çalışmıyormuş gibi ekranda hiç bir değişiklik olmayacaktır, bu normaldir. Siz parolanızı yazıp Enter tuşu ile devam etmelisiniz. (Tabi eğer klavyenizin nümerik tuş takımını kullanıyorsanız Num Lock'un açık olması gerektiğine dikkat ediniz.)